EURO 2012 - Εντυπώσεις Α΄ φάσης

Περίμενα να τελειώσουν όλοι οι αγώνες της πρώτης φάσης για να γράψω μια ολοκληρωμένη κριτική, ψύχραιμη και όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική. Ας ξεκινήσουμε με τους δικούς μας, την Εθνική. Όχι δεν άλλαξα γνώμη γι' αυτούς (βλέπε εδώ ) και μάλιστα η γνώμη μου αυτή εδραιώθηκε ακόμα περισσότερο. Δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις όμως το γεγονός ότι ο Σάντος έπαιξε όπως αρμόζει στην Εθνική μας, δηλαδή ταμπούρι, κλειστούς χώρους και ο Θεός βοηθός, στο πιο κρίσιμο παιχνίδι. Σε συνδυασμό δε με την άθλια φόρμα των Ρώσων και το γεγονός ότι γρήγορες ομάδες χωρίς χώρο να τρέξουν είναι εύκολη λεία, έγινε τελικά το αποτέλεσμα που όλοι ξέρετε. Και τελικά το βαρίδι της ομάδας, ο χειρότερος της παίκτης ( διαγωνίζεται επί ίσοις όροις με τον Κατσουράνη) έγινε και ο ήρωας της. Άδικο για τους πραγματικούς ήρωες της ομάδας όπως ο Μανιάτης, το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, ο Σάλπι κτλ.αλλά τι να κάνουμε; Με τη  Γερμανία, δεν με νοιάζει τι θα γίνει, η τωρινή πρόκριση μου φαντάζει μεγαλύτερο επίτευγμα από το 2004. Αν παίξουμε με το ίδιο σύστημα όπως με τη Ρωσία, έχουμε να ελπίζουμε. Όσον αφορά τους αντιπάλους μας, αφού έχουν τον ξυλοκόπο Γκόμεζ να τα χώνει σαν καραμέλες, με κέντρο φόβητρο και, μετά από πολλά χρόνια, με άμυνα που μασάει σίδερα, είναι φυσικό να φαντάζουν το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.  Θέλω όμως να τους ξεκ...κοκαλίσουμε. Πειράζει; 

Τώρα στους άλλους. Τσεχία: πάντα αξιοπρεπής, άρχισε να γερνάει και η νέα της γενιά δεν πολυαξίζει και πολλά. Αν δεν είχε τον Γίρανεκ και όχι την μπαλαρίνα τον Ροζίτσκυ, θα έκανε παρέα στην ημιάθλια Πολωνία, στο πουθενά. Πορτογαλία: Κέντρο που μετράει πολύ και πάντα με τον Ρονάλντο να χαντακώνει με τις ηλιθιότητές του και τον ατομισμό του, τις προσπάθειες όλης της ομάδας. Πάλι καλά που έπαιξε καλά με τους απογοητευτικούς Ολλανδούς και εξιλεώθηκε...κάπως. Τώρα για την Ολλανδία τι να πει κανείς; Τους λυπήθηκε η ψυχή μου. Με άμυνα Αίαντα Σαλαμίνας, με κέντρο Δόξα Κρανούλας και προπονητή - γελωτοποιό, τι να περιμένεις;  Ο Ρόμπεν ντεφορμέ, ο Σνάιντερ χωρίς ρόλο, ο Φαν ντερ Φααρτ στον πάγκο (???), ο φαν Πέρσι απελπιστικά μόνος, ποιος θα παίξει, ο Κίτσουλας; Εμ το αστέρι ο Χούντελααρ που ήθελε να ξεκινά και βασικός, που το πας; Tragic...

Συνεχίζουμε. Ισπανία: Ξεκινά σαν το απόλυτο φαβορί. Μέχρι τώρα είναι άκρως απογοητευτική, με τον Ντελ μπόσκε να κοιμάται όρθιος στον πάγκο και να είναι επικίνδυνα ανενεργός. Τα ίδια χούγια με την Μπάρτσα, τσουκου τσούκου μπολ, γύρω γύρω όλοι και από τηγανίτα τίποτα. Με την Κροατία, παίζανε με 7(!!!)μέσους και κανένα σέντερ φορ. Ποιος θα έβαζε γκολ, ο Άγιος Γιάννης ο Ρώσος;  Ήταν τυχεροί που οι Κροάτες, από την αλαζονεία τους, έχασαν τα άχαστα και δεν τους δώθηκε και πέναλτι-λαβή ζίου ζίτσου  στον Τσόρλουκα. Διασταυρώνεται με την Γαλλία, που έχει, μετά από πολύ καιρό σοβαρό προπονητή και όχι καφετζού. Ενδιαφέρον ματς σίγουρα. Παρά την ήττα τους από τους Σουηδούς του νάνου Ιμπραϊμοβιτς, παραμένουν καλή ομάδα, και πιο συγκροτημένη από παλιά, παρότι το ταλέντο έχει περιοριστεί. Η Σουηδία, με πολύ καλές μονάδες ( Ελμάντερ, Κάλστρομ, 'Ισακσον κτλ), έχει κακή ομάδα. Σ'αυτό φταίει το υπέρμετρο εγώ του Ιμπραϊμοβιτς (που στα σημαντικά παιχνίδια είναι μόνιμα απών και δεν δίνει πάσα ούτε από το αριστερό στο δεξί ) και ο ευχούλης με το γιλεκάκι που παίζει τον προπονητή. Κρίμα... Ιταλία: Αξιοπρεπής ομάδα και με καλή επίθεση , μετά από πολύ καιρό. Δύσκολή λεία για όλους, θα δώσει παιχνίδια με θέαμα. Αγγλία: Διασταυρώνεται με τους Ιταλούς, οπότε θα γελάσουμε πολύ. Με προπονητή τον Άγγλο Ρεχάγκελ, με ανάπτυξη παιχνιδιού μηδενική, βαρετή και πάνω απ' όλα με επιθετικό το κρέας της Λίβερπουλ, Άντι-λέγε με κρεμανταλά- Κάρολ, τι να πει κανείς; Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί ο Γουόλκοτ, πρέπει να βρίσκεται στον πάγκο και να ξεκινά ο άμπαλος -χαμηλά λιπαρά- Μίλνερ. Πάντως έχουν αποκτήσει σοβαρό τέρμα πια και με στιβαρή άμυνα (με Τέρυ και Λέσκοτ-παιδί του Φρανκενστάιν) , με έχουν πραγματικά εκπλήξει. Είναι πιο βαρετοί και από την Εθνική Ελλάδος, αλλά με κάποιο τρόπο, παίρνουν αποτέλεσμα. Κοιμάσαι κανονικά στο πρώτο ημίχρονο και μετά...τι να πει κανείς. Μπάλα είναι αυτή... Δεν αναφέρομαι σε Ουκρανία, Πολωνία και Ιρλανδία. Την κάναν την προσπάθειά τους, πήραν αυτό που έπρεπε να πάρουν ( δηλαδή τον γκιώνη) και άντε στο καλό...Και μη μου πει κανείς για το μη καταλογισθέν γκολ των Ουκρανών, που μπορεί να γύριζε τη ροή του αγώνα...Βαριέμαι ν' ασχολούμαι με άθλιους διαιτητές και με ομάδες που τις απέκλεισε στο σπίτι τους  ο Σαλπιγγίδης.

Η μεγάλη πρόκριση της Ελλάδας στην επόμενη φάση, δεν έκανε τους παίκτες της παικταράδες, αλλά ούτε έσβησε τα εγγενή προβλήματα της ομάδας. Αν συνεχίσουν κάποιοι να γλύφουν, αντί να κριτικάρουν καλοπροαίρετα, τότε δεν πετυχαίνουμε τίποτα. Ξέρουμε τις αδυναμίες της Εθνικής, δεν έχουμε επιθετική ανάπτυξη. Ο Σάντος πήγε να παίξει, ειδικά με την Τσεχία, ποδόσφαιρο κατοχής και μας ξεπουπούλιασαν. Δεν έχουμε καλούς επιθετικογενείς παίκτες και δεν θεωρούμε τα γατάκια Νίνη και Φετφατζίδη ότι θα λύσουν το πρόβλημα της επίθεσης. . Έχουμε όμως καλούς αμυντικούς. Παίζουμε πολύ καλή άμυνα και δεν παραχωρούμε εύκολα χώρους. Γιατί δεν το καταλαβαίνουν αυτό; Η Τσέλσυ πως το σήκωσε το Τσάμπιον Λίγκ; Το μεγάλο πρόβλημα είναι η υπερβολή. Τώρα οι άμπαλοι του Sport FM, πιστεύουν ότι θα το ξανασηκώσουμε. Πάλι με χρόνια με καιρούς...Παιδιά το 2004, είχαμε ΟΜΑΔΑ, μομέντουμ, άγνοια κινδύνου, και κυρίως ο Θεός είχε πάει διακοπές. Τώρα, απολαύστε μια μεγάλη επιτυχία και πάψτε να παραμυθιάζετε τον κοσμάκη με αγριότητες. Ο διαγωνισμός του πιο εθνικάρα δημοσιογράφου, ας λήξει εδώ. Βαρεθήκαμε. Θέλουμε ν' απολαύσουμε μπαλίτσα. Το έχουμε ανάγκη...