Social Icons

twitterfacebook

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Οδηγίες: Πως να ρίξετε γκόμενα!

" Δεν κάνουμε καθόλου πλάκα σήμερα. Ακολουθούν οδηγίες χρήσης.

Κάποτε το φλερτ ήταν απλή υπόθεση. Είτε οι γκόμενες ήτανε σοβαρές, είτε θέλανε κάτι προσωρινό, μπορούσες εύκολα να καταλάβεις αν σε γουστάρουνε. Στην τελική αρκετές στο λέγανε κιόλας. Σήμερα όμως που η κατάσταση έχει αλλάξει, θα πρέπει όχι μόνο να τις διεκδικήσεις αλλά σε πολλές περιπτώσεις να τις κυνηγήσεις κιόλας, για να αξιώσεις τις όποιες πιθανότητες έχεις.

Αποφάσισα λοιπόν με αυτό το άρθρο να δώσω κάποιες βασικές οδηγίες για το πως θα φτάσετε στο να ρίξετε μια γκόμενα. Οι γυναίκες σταματήστε αυτή την στιγμή να διαβάζετε το άρθρο! Δεν θέλουμε να μάθετε τα μυστικά μας :-)

1)Γνωριμία


...Και καλό βόλι!!!


α)Χωρίς να γνωρίζεστε

Η πιο δύσκολη περίπτωση γνωριμίας. Έστω ότι την βλέπεις σε ένα μπαρ. Καταρχήν για να αποφασίσεις να κάνεις κίνηση θα πρέπει να σε έχει καρφώσει κάποιες φορές. Όχι να κάνει μία γύρα το μάτι της στο χώρο. Να σε καρφώσει κανονικά και για τουλάχιστον κανένα μισάωρο. Επίσης, παίζει ρόλο και με τι παρέα βρίσκεται. Αν είναι με αγγουράκια στην παρέα τότε άστο καλύτερα. Εκτός κι αν τα αγγουράκια αυτά είναι μαζί με την κοπέλα τους, άρα ξέρεις ότι μπορείς να μιλήσεις με μεγαλύτερο θάρρος.

Αν δεις λοιπόν ότι σε καρφώνει για αρκετή ώρα προχωράς στο επόμενο βήμα. Την πλησιάζεις και προσπαθείς να της πιάσεις κουβέντα για κάτι άσχετο, που μπορεί π.χ. να συμβαίνει εκείνη τη στιγμή στο μπαρ. Αφού ανταλλάξετε δυο κουβέντες της συστήνεσαι με το όνομά σου. Τα υπόλοιπα άστα να κυλίσουν όπως πρέπει. Απλά πράγματα. Ούτε "Γνωριζόμαστε από κάπου;" ούτε παπάρια μάντολες. Στο τέλος της βραδιάς απλά δίνεις το κινητό σου. Αν ενδιαφέρεται θα σου κάνει κατευθείαν αναπάντητη. Μου έχει τύχει να ακούσω και την ατάκα "Μήπως να σημείωνες το δικό μου;" Αυτό απλά σας το αναφέρω για να μην δικαιολογείτε τον εαυτό σας καμιά φορά που φάγατε χυλόπιτα. Εξ αρχής οι πιθανότητες είναι λίγες γιατί οι γυναίκες ως γνωστόν είναι στην πλειοψηφία τους ξενέρωτες και δεν γνωρίζουν έτσι απλά αγνώστους. Ειδικά οι ωραίες γκόμενες που δεν μιλάνε έτσι απλά σε "όποιον κι όποιον". Τουλάχιστον πάτε με όποια μέσα διαθέτετε.

Επίσης αν δείτε γκόμενα σε άλλο στυλ, π.χ. σας ρίχνει ένα κεφάλι ή είναι μοντέλο ενώ εσείς με τριψήφιο αριθμό κιλών, μην πάτε σα μαλάκες να μιλήσετε. Δεν έχει νόημα, θα χαλαστείτε.

β)Από παρέα
Είπατε να βγείτε παρέα και ξαφνικά σκάει ένα καινούργιο πρόσωπο. Τι κάνετε; Αν γουστάρετε τότε θα πρέπει να δράσετε αστραπιαία και να κάτσετε δίπλα της για να μπορέσετε να πιάσετε την κουβέντα! Time is money στην προκειμένη περίπτωση, καθώς ποτέ δεν ξέρετε αν θα την ξαναδείτε σίγουρα. Αν την γνωρίσετε εκτός μαγαζιού και μετά πάτε όλοι μαζί σαν παρέα να κάτσετε κάπου, τότε "κολλήστε" πίσω της και με το που θα κάτσει καθίστε δίπλα της.

Αν όμως έρθει αυτή μετά στο μέρος που είστε (το μάτι θα πρέπει να την έχει "κόψει" σε δευτερόλεπτα) τότε σκεφτείτε τεχνάσματα για να την φέρετε δίπλα σας. Αν π.χ. κάθεστε σε καναπέ, τότε κάντε χώρο με τη μία και δείξτε της ότι μπορεί να κάτσει δίπλα σας. Αν κάθεστε σε καρέκλα τότε φέρτε μια άλλη καρέκλα δίπλα σας. Το παν είναι το αστραπιαίο timing. Σίγουρα δεν θα θέλετε να κάτσει αλλού και να μην μπορείτε να την ρωτήσετε με άνεση κάτι προσωπικό.

β1)Έκατσε μακριά
Δεν έχετε και πολλές επιλογές, παρά μόνο να παίζετε με τα μάτια και να πάτε την κουβέντα προς την παρέα. Κι όταν σας δίνεται η κατάλληλη ευκαιρία να την ρωτάτε κάτι, χωρίς φυσικά να καρφωθείτε στους υπόλοιπους. Στο τέλος της βραδιάς, αν δείτε ότι οι ματιές της έπεσαν πάνω σας, τότε θα πρέπει να δουλέψετε το πράμα κάπως. Δεν ζητάτε κινητό γιατί δεν καταφέρατε να μιλήσετε προσωπικά, αλλά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Π.χ. αν την ρωτήσετε τι μουσική ακούει, της λέτε ότι μετά θα της στείλετε το τάδε κομμάτι μέσω Facebook (άρα βρίσκετε ευκαιρία και την κάνετε add). Αν της αρέσατε θα κουβεντιάσετε online και ίσως κανονίσετε και για καφέ. Αν δεν έχει Facebook τότε θα πρέπει να βάλετε το πρόσωπο που την έφερε στην παρέα, να σας κανονίσει καφέ. Να εύχεστε μόνο να είναι έμπιστο άτομο και να μην σας γράψει κανονικά.

β2)Έκατσε κοντά
Έχετε όλη την άνεση να της μιλήσετε. Πηγαίντε την κουβέντα γενικά στο με τι ασχολείται, που μένει, πως πέρασε τις μέρες της, που θα πάει διακοπές και όλα τα συναφή. Προσπαθήστε αν γίνεται να την κάνετε να νομίζει ότι έχετε κοινά ενδιαφέροντα. Έτσι τσιμπάνε άσχημα. Φυσικά μην μπείτε σε προσωπικές λεπτομέρειες για το αν έχει σχέση ή πότε χώρισε με τον πρώην. Είναι τρελό φάουλ! Εκτός κι αν το φέρει η κουβέντα.

Στο τέλος, απλά της δίνετε το τηλέφωνό σας. Αν την δείτε διστακτική της λέτε "Αν θέλεις κάνε μου και μια αναπάντητη". Σε μία γνωστή το λες πιο εύκολα απ' ότι σε μία άγνωστη. Από εκεί κι έπειτα, περιμέντε 2-3 μέρες μέχρι να πάρετε τηλέφωνο (μην ανησυχείτε, δεν θα την καμακώσει άλλος στο ενδιάμεσο) και τότε πείτε της αν θέλει να κανονίσετε κάτι.

Πετάξτε το μπαλάκι σε αυτήν. σε φάση "Θα ήθελες να κανονίζαμε να τα πούμε αυτές τις μέρες; Πότε θα σε βόλευε;" Μην πάτε σαν τα γίδια να της πείτε "Τι κάνεις το Σάββατο;" γιατί αν όντως έχει κανονίσει κάτι τότε φάγατε ήδη ένα άκυρο. Αν απ΄ την άλλη σας πει ότι "δεν μπορεί αυτές τις μέρες" τότε της απαντάτε πολύ απλά "Οκ, όποτε θέλεις μου λες, μην σε πιέζω" και της πετάτε το μπαλάκι. Αν δεν πάρει ποτέ στ'@@ σας. Ούτε εσείς θα ξαναπάρετε. Και φυσικά αν την ξαναδείτε σε παρέα και μιλήσετε, πάλι δεν θα της προτείνετε κάτι. Την κίνηση την κάνατε ήδη. Άμα γουστάρει ας κάνει αυτή την επόμενη. Αλλιώς "Άντε γεια και παρακάτω".

γ)Μέσω Facebook
Την είδατε στο Facebook και σας γυάλισε. Πρώτα απ' όλα κοιτάξτε τους κοινούς της φίλους και δείτε αν υπάρχει κάποιο έμπιστο άτομο που να μπορεί να σας κανονίσει καφέ. Αν δεν υπάρχει τέτοιο άτομο, τότε θα πρέπει να την κάνετε Add. Φροντίστε πριν την κάνετε Add το προφίλ σας να είναι από πάνω ως κάτω ξεκλείδωτο για να μπορεί να δει φωτογραφίες και προσωπικά στοιχεία. Αν δεν είναι τότε χέστο καλύτερα. Είναι σαν να πηγαίνετε να μιλήσετε σε μία άγνωστη στο δρόμο και να κρατάτε μάσκα.

Αν δεχτεί το Add τότε πιάνετε την κουβέντα με το που θα μπει στο chat, προσπαθείτε να αναφέρετε κάτι από τους κοινούς φίλους. Λέτε την κλασική ατάκα "Εμφάνισε το προφίλ σου στους προτεινόμενους φίλους και είδα ότι ξέρεις τον τάδε" κι έτσι πιάνετε την κουβέντα. Αν δεν σας δεχτεί στο Add τότε δεν ασχολείστε καν ξανά. Προφανώς η γκόμενα δεν σας γουστάρει ή είναι αλλού.

δ)Από την δουλειά
Εδώ θέλει λεπτούς χειρισμούς για να μην κινδυνέψετε με απόλυση. Αν έχετε κολλητηλήκια με κάποιον απ' τη δουλειά προσπαθήστε να μάθετε αν έχει σχέση. Αν είναι free τότε μην πείτε τίποτα πουθενά και δράστε μόνοι σας. Προσπαθήστε να πιάσετε την κουβέντα για κάποιο θέμα δουλειάς. Αν τα γραφεία σας είναι κοντά, μπορούν να παίξουν ματιές. Αν απέχουν κι έχετε MSN ή Facebook τότε μιλάτε πιο εύκολα. Η π.χ. παραγγέλνετε φαγητό μαζί και πηγαίνετε και τρώτε μαζί στην κουζίνα της εταιρείας, άρα πιάνετε την κουβέντα. Σιγά-σιγά και με τις εξόδους που μπορεί να κανονίζει η εταιρεία σας, θα έχετε την ευκαιρία να την γνωρίσετε καλύτερα. Βέβαια αν την δείτε ότι ψήνεται κάργα από τις συνομιλίες σας προχωράτε ένα βήμα παραπάνω από μόνοι σας.


2)1ο ραντεβού


Τα ρούχα σας θα πρέπει να είναι αυτά που αρμόζουν. Για έναν καφέ αρκεί ένα απλό τζην, μια μπλούζα polo και καλό αθλητικό παπούτσι. Για ένα ποτό φορέστε κάτι καλύτερο. Η μάλλον για να ακριβολογώ, αν βραδιάζει φορέστε τζηνάκι καλό και πουκαμισάκι και παπουτσάκι επίσης καλό για να κάνετε εντύπωση. Η κολώνια παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Η Paco Rabanne Ultraviolet ή οι κολώνιες Gautier είναι αξιόπιστες λύσεις για να την προσελκύσετε πιο εύκολα.

Κανονίστε να βρεθείτε είτε σε κάποιο κεντρικό σημείο στην περιοχή που μένει, είτε -αν είναι κοντά σε μετρό- σε κάποια στάση μετρό. Εκεί θα βρεθείτε για να πάτε προς το καφέ που χρειάζεται για να ψηθεί η κατάσταση. Πάντως μην αγχώνεστε, δεν θα "ρίξετε τα μούτρα σας" αν την περισυλλέξετε από κάπου. Ίσα-ίσα που θα το εκτιμήσει.

Πηγαίντε την σε ένα καλό μέρος όπως η παραλιακή το καλοκαίρι ή το Γκάζι τον χειμώνα. Προτιμήστε μέρη όπου δεν παίζει δυνατά η μουσική για να μπορείτε να μιλήσετε. Αν ξέρετε κάποιον από το μαγαζί τότε ακόμα καλύτερα, αυτό θα μετρήσει στην εικόνα σας. Επίσης, ανάλογα με την ώρα, συννενοηθείτε για το αν θα πιείτε καφέ η ποτό. Μετά τις 9 για παράδειγμα θα πρέπει να παραγγείλετε ποτό, μην ζητήσετε π.χ. κανένα τσάι γιατί είναι epic fail.

Η κουβέντα θα πάει περί ανέμων και υδάτων στην αρχή. Μετά, θα τσουλήσει από μόνη της. Μην αγχώνεστε για το πότε, απλά θα τσουλήσει. Στο ενδιάμεσο πετάξτε της κι 1-2 κοπλιμέντα. Όχι παραπάνω γιατί θα φανείτε λιγούρης. Άλλωστε με μια ματιά κι ένα χαμόγελο, η γυναίκα καταλαβαίνει αμέσως τι αισθάνεστε γι' αυτήν.

Σκεφτείτε επίσης μετά το ποτό, να της προτείνετε να πάτε και κάπου για φαγητό. Και αυτό θα μετρήσει καθώς αν σας συμπαθεί θα δεχθεί. Επίσης ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές:


Α)ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΚΕΡΑΣΤΕ ΤΗΝ: Όσο κι αν διαμαρτύρεται θα το κάνετε. Στην ανάγκη παίξτε ξύλο που λέει ο λόγος. Θα τα κεράσετε όλα. Και το ποτό και το φαγητό.
Β)ΜΗΝ ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΩΡΑ (βλέπε Κανόνας 4): Κρατηθείτε για το 2ο ραντεβού. Εκτός πια κι αν είστε 100% σίγουροι ότι κόβει φλέβα για πάρτη σας από τα SMS και τα τηλέφωνα που σας έχει κάνει ή από υπονοούμενα που έχει πετάξει.
Γ)ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΣΠΙΤΙ: Ότι κι αν λέει για μετρό, ταξί, τραμ και κλάιν-μάιν, θα την γυρίσετε στην πόρτα του σπιτιού της θέλει δεν θέλει. Τώρα άμα δεν θέλει να την πάτε ακριβώς απ' έξω (π.χ. για να μην την δουν οι γονείς της) it's ok. Εκεί δεν επιμένετε. Δεν θα την σκοτώσει κανείς άλλωστε αν περπατήσει κι 100 μέτρα παραπάνω.


3)2ο ραντεβού


Η κουβέντα περί ανέμων και υδάτων έλαβε τέλος. Ώρα να κάνετε την επόμενή σας κίνηση. Συνεχίστε τα κοπλιμέντα με λίγο μεγαλύτερη ένταση και δείξτε ότι σας αρέσει το στυλ της και ο χαρακτήρας της. Επίσης, η κουβέντα θα πρέπει να πάει προς τις σχέσεις. Γενικά στην αρχή, ειδικότερα μετά. Μην μπείτε σε λεπτομέρειες όμως για το τι έκανε με τους πρώην, γιατί χώρισε κτλ. Απλά δείξτε ενδιαφέρον. Γιατί αν αρχίσει να σας ρωτάει συμβουλές και να της απαντάτε, τότε θα αρχίσει αντίστοιχα να σας βλέπει φιλικά! Ρωτήστε την επίσης πράγματα για τον χαρακτήρα της (τα θετικά και τα αρνητικά της), καθώς και τι ζητάει από μία σχέση.

Για το θέμα του τι ζητάει από μια σχέση, πρέπει να ξέρετε από την αρχή πριν κάνετε κάτι το τι μπορείτε να πάρετε από αυτήν. Αν σας πει για παράδειγμα "βαριέμαι εύκολα" τότε μην περιμένετε να προχωρήσετε σοβαρά. Και βέβαια αν σας δείξει σοβαρή κι είστε κι εσείς τέτοιος, ξεκαθαρίστε το από την αρχή. Αν δεν είστε για πολλά επίσης ξεκαθαρίστε το. Όλα αυτά μετράνε υπέρ σας. Αν θέλετε να ζήσετε τη ζωή σας και σας πει ότι θέλει κάτι σοβαρό, ποιος ο λόγος να την πηδήξετε και να φύγετε; Ίσα-ίσα που αν πείτε πραγματικά ότι ισχύει για εσάς, μπορεί να βγείτε κερδισμένοι γνωρίζοντας μία φίλη της που ενδεχομένως θα βλέπει τα πράγματα όπως εσείς.

4)1ο φιλί


Προσοχή: ΜΗΝ την φιλήσετε σε χώρο με κόσμο! Αφού πιείτε το ποτό σας θα πρέπει να την πάτε κάπου απομονωμένα. Πείτε της απλά "Θέλεις να πάμε καμία βόλτα με το αυτοκίνητο;" Αν ενδιαφέρεται θα σας πει πολύ απλά "Ναι". Είναι το κλασικό που λέγαμε μικροί στο σχολείο "Θέλεις να πάμε καμιά βόλτα;" κι έπεφτε φάσωμα. Ε, αυτό είναι στην πιο ενηλικιωμένη version του. Πολύ απλά οι περισσότερες γυναίκες δίνουν σημασία στο πρώτο τους φιλί και το σκέφτονται ως κάτι το ξεχωριστό.

Αν είναι καλοκαίρι πηγαίντε την σε μία παραλία. Απλά φροντίστε να μελετήσετε τα μέρη όπου δεν θα υπάρχει αρκετός κόσμος ώστε να είστε (σχεδόν) μόνοι σας. Αν είναι χειμώνας προτιμήστε κάτι εναλλακτικό όπως βόλτα στο λόφο Λυκαβητού ή στην Πλάκα. Η ανάλογα με την περιοχή σας (αν είστε π.χ. από Μικρολίμανο ή Πασαλιμάνι τότε έχει πολλά μέρη, αν είστε από Πετρούπολη στο Terra Petra κτλ). Κάπου απόμακρα τέλος πάντων.

Βρείτε μια αφορμή, πείτε άλλο ένα κοπλιμέντο και μόλις δείτε ανταπόκριση πιάστε της το χέρι, πάρτε την αγκαλιά, πείτε καμιά γλυκιά κουβέντα παραπάνω και...σμουτς. Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο, ε;

Όσο για το σεξ, θα έρθει κι αυτό κάποια στιγμή. Αφήστε να περάσουν κάμποσες μέρες κι απλά προτείνετέ της να βρεθείτε σπίτι σας βρίσκοντας μια δικαιολογία (π.χ. DVD, για να της δείξετε κάτι κτλ). Μην κολλάτε στο πότε, όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Το αν θα ταιριάξετε (έτσι όπως έχουμε γίνει σκατά την σήμερον ημέρα) αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.

Καλή επιτυχία σε όλους! "
http://crazygreekblogger.blogspot.com/2012/02/blog-post_2202.html

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Μαθητές μούντζωσαν επισήμους στα Ιωάννινα

Η ομαδική μούντζα μαθητών προς τους επισήμους που κάθονταν στην εξέδρα σημάδεψε τη χθεσινή παρέλαση στα Ιωάννινα για τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης από τους Τούρκους.
Ομάδα μαθητών από σχολείο της πόλης, μόλις πλησίασε την εξέδρα, γύρισε και μούντζωσε ομαδικά τους επίσημους, που παρακολουθούσαν την παρέλαση. 

Προηγήθηκε, όπως αναφέρει το epirusgate.gr, το σύνθημα του σημαιοφόρου του σχολείου ο οποίος φώναξε δυνατά «Είστε μ… ς». 

Η κίνηση των μαθητών εξόργισε τον δήμαρχο Ιωαννίνων, Φίλιππα Φίλιο, ο οποίος αποχώρησε. 

Η φωτογραφία των μαθητών  έχει κάνει το γύρο του Διαδικτύου.

http://sarotiko.blogspot.com/2012/02/blog-post_5520.html

H Sony Music καλωσορίζει τη Metal Blade Records

Η ελληνική Sony Music σε αποκλειστική συνεργασία με ένα από τα πιο σημαντικά metal labels όλων των εποχών.

Ο θόρυβος ξεκίνησε 30 χρόνια πριν…

Όλα κινούνται  γύρω από έναν νεαρό με το όνομα Brian Slagel και την πίστη του στην metal σκηνή του LA, η οποία μέχρι τότε δεν είχε αποκτήσει όραμα . Ο Brian δούλευε στο θρυλικό –πλέον- δισκοπωλείο Oz Records ενώ ταυτόχρονα κυκλοφόρησε ένα από τα πρώτα Metal Fanzines με τίτλο The New Heavy Metal Revue.
Η Metal Blade γεννήθηκε όταν αποφάσισε να κυκλοφορήσει μια συλλογή με τις αγαπημένες του ανυπόγραφες μπάντες. O τίτλος της συλλογής ήταν “The New Heavy Metal Revue Presents Metal Massacre” και τα συγκροτήματα που συμπεριέλαβε ήταν μεταξύ άλλων οι Metallica, Ratt, Bitch και Black 'N' Blue.

Εδώ και 30 χρόνια δημιουργεί νέα ρεύματα στη heavy metal μουσική χωρίς να ξεχνάει τις underground ρίζες της. Ο Brian Slagel και η Metal Blade Records έχουν χωρίς αμφιβολία ένα σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Αμερικάνικης  metal  σκηνής από την πρώτη μέρα  και παραμένουν μία από τις πιο σημαντικές πηγές της metal μουσικής ως σήμερα έχοντας υπογράψει θρυλικά ονόματα όπως Slayer, Metallica, Cannibal Corpse, GWAR, Six Feet UnderKing Diamond, Bitch και Pentagram,  ενώ αναπτύσσει παράλληλα καλλιτέχνες, όπως τους As I Lay Dying, The Black Dahlia Murder, Amon Amarth, Whitechapel, Behemoth, Job For a Cowboy, Unearth, GoatwhoreThe Ocean, Sister, In Solitude, Hate Eternal, Across the Sun και 3.
Κάπως έτσι έχουμε καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα πως η Metal Blade είναι ένα από τα πιο σημαντικά metal label του πλανήτη. Και ελληνική Sony Music τη καλωσορίζει στο roster της μαζί με τα άλλα κορυφαία label που αποκλειστικά συνεργάζεται και διανέμει στην Ελλάδα.
cosmo.gr

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Η εκδίκηση του αδικοχαμένου Σπάρτακου

" Ο παλιός (Andy Whitfield) πέθαινε από λευχαιμία. Ο νέος είναι δολοφονικά βαρετός. Και έτσι απλά το Spartacus...
σταμάτησε να είναι μεθαδόνη για όσους δεν αντέχουν να περιμένουν το νέο Game of Thrones.

Κουβάδες από αίμα, συγχορδία από γυμνά γεννητικά όργανα, παρτούζες και αποκεφαλισμοί. Όλα δηλαδή τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το Spartacus: Blood and Sand που έσκασε μύτη το 2010 και το αναγκαστικό (σ.σ. λόγω ξαφνικής ασθένειας του 39χρονου πρωταγωνιστή που αργότερα πέθανε) prequel Spartacus: Gods of the Arena, είναι πανταχού παρών και στο καινούργιο Spartacus: Vengeance που μόλις ξεκίνησε. Τότε γιατί είναι τόσο κακό;
Όπως επιμένει να μου λέει συνέχεια ο Θοδωρής Δημητρόπουλος, ο ηθοποιός δεν έχει καμία αξία. Είναι απλά το βάζο που τοποθετεί εκεί που γουστάρει ο σκηνοθέτης, για να του βγει το όραμα του. Αλλά στο νέο Spartacus τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Ίδιοι είναι και οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί. Η 40άρα Lucy Lawless θα αρχίσει προσεχώς και πάλι να γδύνεται (σ.σ. ένας από τους παραγωγούς είναι άντρας της, οπότε τον βοηθάει όσο μπορεί).
 
Ενώ το στόρι είναι θεωρητικά πιο ενδιαφέρον, αφού η επανάσταση έχει επιτέλους ξεκινήσει με τον Spartacus και τους ελευθερωμένους σκλάβους να λυμαίνονται την ρωμαϊκή εξοχή.
Και όχι να είναι εσώκλειστοι ως Αρσακειάδες στην σχολή μονομάχων, προφανώς γιατί αυτό βόλευε να μείνει το budget (δηλαδή το studio με την μπλε οθόνη) στα χαμηλά και αναπαυτικά.
Άσε που και ο ίδιος ο Andy Whitfield έδωσε, λίγο πριν υποκύψει στον καρκίνο, την ευχή του στο νέο πρωταγωνιστή, τον Αυστραλό Liam McIntyre. Χρίζοντας τον, αν θες, άξιο διάδοχο του.
Άρα που είναι το πρόβλημα; Ίσως ότι, στο τέλος της ημέρας, ο Spartacus είναι ο αρχετυπικός επαναστάτης. Και αυτό απαιτεί μια υποκριτική δεξιοτεχνία που σίγουρα ο νέος (αριστερά στην φωτό) δεν κατέχει. Και ο παλιός (δεξιά στην φωτό) δεν πρόλαβε να αποδείξει αν την διαθέτει.
Η ουσία είναι ότι το Spartacus ξεκίνησε ως η πιο πλημμυρισμένη από αίμα και σπέρμα σειρά όλων των εποχών στην καλωδιακή τηλεόραση.
Αλλά χρειάστηκε ένας θάνατος για να αποδείξει ότι το σπέρμα και το αίμα δεν φτάνουν για να φτιάξεις εθιστική τηλεόραση.
 
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν απολαμβάνουμε το ίδιο τις γυμνές εξάρσεις της υπέροχης Katrina Law, ως Mira, πρώην σκλάβα και νυν μαχήτρια/ love interest του Σπάρτακου.
 
Σε πόσες μέρες είπαμε ότι ξεκινάει η 2η σεζόν του Game of Thrones; Γιατί με βλέπω να βάζω στο repeat τον Μονομάχο. Έτσι για να μπαίνω σιγά σιγά στο κλίμα."

http://sarotiko.blogspot.com/2012/02/blog-post_431.html


Συμφωνούμε κι επαυξάνουμε...

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Meet her parents

Η πρώτη γνωριμία με τους γονείς της δεν πρέπει να σε φρικάρει. Κι ας είναι μια από τις πιο αμήχανες στιγμές στη ζωή ενός άντρα.
Την ώρα που οδηγείτε προς το σπίτι. Ανάμεσα σε δύο επεισόδια Califonication. Μετά το σεξ, την ώρα που κουρνιάζει στην αγκαλιά σου. Η φράση «θα ήθελες την Κυριακή να φάμε με τους γονείς μου;» μπορεί να ξεπηδήσει από το πουθενά, οποιαδήποτε στιγμή και να σε πιάσει απροετοίμαστο. Εάν όμως είσαι σε μια σοβαρή σχέση, ίσως πρέπει σιγά σιγά να συμφιλιωθείς με την ιδέα. Η αγαπημένη σου δεν φύτρωσε σε αυτό τον κόσμο, κάποιοι την μεγάλωσαν ώστε να μπορείς σήμερα να την απολαμβάνεις εσύ. Αργά ή γρήγορα (ας ελπίσουμε αργά) θα έρθει η στιγμή να τους γνωρίσεις. Και ναι, θα είναι άβολο. Θα πρέπει να δώσεις μια παράσταση πρίμα βίστα και να τα πας και καλά. Θα χρειαστεί να πεις πολλά ψέματα. Αν καταφέρεις, όμως, να επιβιώσεις αυτές τις 2-3 ώρες, θα έχεις περάσει μια από τις δυσκολότερες πίστες στην πορεία μιας σχέσης.  

Προετοιμασία

Εννοείται πως σε αυτή τη συνάντηση δεν θα πας απευθείας μετά το γυμναστήριο, με φόρμες και λερωμένα αθλητικά. Από την άλλη δεν πας σε job interview, οπότε δεν χρειάζεται να φορέσεις κοστούμι ή να ξυριστείς. Για την ακρίβεια, πρέπει να είσαι ο εαυτός σου – απλώς σε μια καλή, περιποιημένη εκδοχή του. Καθαρά, σιδερωμένα ρούχα, αξιοπρεπή παπούτσια, χτενισμένα μαλλιά και είσαι έτοιμος.
Αν ο τόπος συνάντησης είναι το σπίτι τους, δεν μπορείς να εμφανιστείς με άδεια χέρια. Η πιο ασφαλής επιλογή είναι λουλούδια ή γλυκά. Αν είστε καλεσμένοι για φαγητό, μια καλή λύση είναι και ένα μπουκάλι κρασί, καθώς θα νιώθεις λιγότερο γελοίος να το κρατάς απ’ ότι, π.χ. ένα μπουκέτο γλαδιόλες. Εναλλακτικά, μπορείς να φέρεις ένα μικρό δώρο (προσοχή, ΜΙΚΡΟ, δεν θες να νομίζουν ότι τους γλύφεις), όπως ένα σετ σουπλά που θα διαλέξεις με τη βοήθεια της κοπέλας σου, ένα βάζο, ένα cd (αν είναι νέοι) ή κάτι αντίστοιχο.  

Στην πόρτα

Χτυπάς το κουδούνι. Ανοίγει η πόρτα. Τι κάνεις; Κατ’ αρχήν παραμένεις ψύχραιμος σε περίπτωση που από πίσω εμφανίζεται μια μαμά milf/ με πελώριο στήθος/ με φαλάκρα/ με 3 δόντια ή ένας μπαμπάς στρατιωτικός/ κληρικός/ μεθύστακας/ νάνος. Σε κάθε περίπτωση, εσύ διατηρείς ένα χαμογελαστό poker face και κάνεις χειραψία. Σφιχτή στον πατέρα, πιο χαλαρή στη μητέρα, η οποία υπάρχει περίπτωση να αποπειραθεί να σε φιλήσει σταυρωτά. Play along και φίλησέ τη. Αν είναι πολύ γριά και σε σαλιώσει μη σκουπιστείς. Μπορείς να το κάνεις σε λίγο όπου θα ζητήσεις time out (= να πας στο μπάνιο).
Στο σαλόνι
Καθώς δεν υπάρχει ακριβές σενάριο, η ερμηνεία σου θα είναι αυτοσχεδιασμός. Μπορείς, όμως, να έχεις προετοιμάσει τα opening lines σου. Μετά τα τυπικά “χαίρομαι που σας γνωρίζω” (ψέμα #1) και “η Άννα μου μιλάει συνέχεια για εσάς” (ψέμα #2) υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από ατάκες που μπορείς να επιλέξεις. Κάνε ένα καμουφλαρισμένο κομπλιμέντο στη μητέρα, όπως ότι είναι πολύ νέα για να έχει τόσο μεγάλη κόρη (ψέμα #3) ή πως βλέπεις ξεκάθαρα σε ποιον μοιάζει η Άννα (ψέμα #4). Φυσικά, αυτά δεν θα τα πεις αν η μαμά της είναι μια υπερήλικη, υπέρβαρη κυρία. Σε αυτή την περίπτωση θα περιοριστείς να ρωτήσεις αν διακόσμησε μόνη της το ζεστό και καλόγουστο σπίτι της (ψέμα #5).
Είναι σημαντικό να κερδίσεις από την αρχή τη συμπάθεια της μαμάς, καθώς εκείνη θα επηρεάζει για όσο κρατήσει η σχέση σας τη γνώμη του μπαμπά. Οι μπαμπάδες σε βλέπουν a priori πιο καχύποπτα και σε θεωρούν λαμόγιο/λέρα/λίγο για το κοριτσάκι τους. Μη στεναχωριέσαι. Και εσύ αύριο άμα έχεις κόρη θα είσαι εξίσου επιφυλακτικός απέναντι στους επίδοξους γαμπρούς. Θα έχεις την ευκαιρία να αναστρέψεις τη γνώμη του όσο προχωράει η ώρα.

Στο τραπέζι

Ακόμη και αν μπροστά σου βρίσκεται μια προκάτ σαλάτα μπαρμπα-Στάθης, ένα γκρι αρρωστημένο κρέας και κάτι που μοιάζει με πουρές, εσύ θα δηλώσεις πως όλα φαίνονται πεντανόστιμα (ψέμα #6). Και εννοείται πως δεν έχεις άλλη επιλογή - θα τα φας. Σέρβιρε μια μέτρια ποσότητα στο πιάτο σου, πιες δυο γουλιές κρασί και ξεκίνα να παίζεις μπάλα. Αντί να περιμένεις να σε βομβαρδίσουν με άβολες ερωτήσεις, ξεκίνα να το κάνεις εσύ. Ρώτησέ τον πατέρα για τη δουλειά του, καθώς σε ενδιαφέρει πολύ το αντικείμενό του (ψέμα #7) ή ζήτα να μάθεις πληροφορίες για τα χόμπι του, καθώς σκεφτόσουν και εσύ να ξεκινήσεις ψάρεμα/ μαστορέματα/ κηπουρική/ μοντελισμό (ψέμα #8). Κράτα τη συζήτηση χαλαρή, φρόντισε η κατοχή μπάλας να είναι ισορροπημένη και μην ξεχάσεις να επαινείς την οικοδέσποινα για την εξαιρετική μαγειρική της (ψέμα #9). Στο τέλος, χαϊδεύεις και την οικογενειακή γάτα που τόσο αγαπάς (ψέμα #10).
Η στιγμή της αλήθειας
Δεν μπορείς να ξεφύγεις. Αργά ή γρήγορα ο προβολέας θα στραφεί επάνω σου και οι ανακριτές γονείς θα προσπαθήσουν να σου αποσπάσουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για να βγάλουν το προφίλ σου. Τέλειωσαν τα ψέματα. Δεν μπορείς παρά να πεις την αλήθεια για το ποιος είσαι, με τι ασχολείσαι, από πού κατάγεσαι και τι σκοπούς έχεις. Ωστόσο δεν πρέπει να σε αγχώνει αυτό. Τους περισσότερους γονείς δεν τους ενδιαφέρει κάτι παραπάνω από το να είσαι τίμιος. Τίμιος απέναντι στην κοινωνία, τίμιος στις δουλειές, τίμιος απέναντι στην πριγκιποπούλα. Και αυτά λογικά δεν θα είναι δύσκολο να τα αποδείξεις (εκτός αν όντως δεν είσαι τίμιος - στην οποία περίπτωση δεν θα σε πειράξει να πεις μερικά ψέματα ακόμη). Αν βλέπεις πως παρά τις προσπάθειές σου να είσαι ειλικρινής δεν εντυπωσιάζονται από τα προσόντα και τις αρετές σου, ίσως πρέπει να σκεφτείς την πιθανότητα να μην είσαι εσύ λίγος για εκείνους. Να είναι εκείνοι λίγοι για εσένα.
Awkward σκηνικά
Ο μπαμπάς κάνει ένα shocking αστείο: Χαμογελάς, αλλά δεν ξεκαρδίζεσαι. Αν είναι πετυχημένο, το στέλνεις κρυφά με sms στον κολλητό σου.
Ξεκινάει συζήτηση για πολιτικά/θρησκεία: Κρατάς τις απόψεις σου για το facebook. Σε καμία περίπτωση δεν μπαίνεις σε αντιπαράθεση μαζί τους και επουδενί δεν προσπαθείς να τους αποδείξεις πως η Παναγία δεν μπορεί να σώσει τη χώρα από την χρεοκοπία. 
Το καμάρι τους σου βάζει χέρι κάτω από το τραπέζι: Με γλυκό τρόπο την βάζεις στη θέση της. Το βράδυ την “τιμωρείς” κατ’ ιδίαν.
(Είστε έξω και) έρχεται ο λογαριασμός: Ποιος πληρώνει; Οι παραδοσιακοί τρόποι ευγενείας επέβαλαν στους γονείς να πληρώνουν, ως μεγαλύτεροι και ως “προστάτες” της κόρης. Αλλά πλέον αυτό είναι ξεπερασμένο. Πληρώνει εκείνος που έκανε την πρόταση να βγείτε, οπότε αν εσύ και η κοπέλα σου κανονίσατε αυτή τη συνάντηση, πληρώνεις εσύ. Εκτός και αν δεις ότι ο πατέρας επιμένει – στην οποία περίπτωση κάνεις πίσω για να μην τον προσβάλλεις. Μπορείτε να μοιραστείτε το λογαριασμό, αλλά μόνο αν το προτείνει εκείνος. Δεν θες στην πρώτη σου συνάντηση με τον μπαμπά της να του ζητήσεις “€24 για εσάς και €24 για τη γυναίκα σας”.
Οι γονείς τσακώνονται μεταξύ τους: Δεν κάνεις τίποτα. Υπομένεις την αμηχανία μέχρι να εκτονωθεί ο καυγάς. Χαμογελάς στην κοπέλα σου, η οποία αισθάνεται απείρως πιο άβολα από εσένα. Εύχεσαι από μέσα σου εσείς να μη γίνετε ποτέ έτσι.

Αναβιώνουν σήμερα τα «μπουρμπούλια» στην Πάτρα

Η γιορτή των ερωτευμένων ξυπνά την παράδοση

Τα φετινά Μπουρμπούλια αρχίζουν σήμερα 14 Φεβρουαρίου και ώρα 21.00 στην «Ακτή Δυμαίων» στην Πάτρα, με τον πρώτο από τους έξι χορούς.

Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, της γιορτής των Ερωτευμένων το 1ο Μπουρμπούλι βαφτίζεται ως «Το Ερωτικό» και υπόσχεται μια βραδιά γεμάτη κέφι, μυστήριο και περιπέτεια.

Το μυστηριώδες Λευκό Ντόμινο-γνωστή περσόνα από την Αθήνα, που κρατά καλά κρυμμένη την ταυτότητά της, αποτελούν μερικά μόνο από τα δυνατά πλεονεκτήματα των φετινών χορών.
Τα γνωστά «Μπουρμπούλια»,η παλαιότερη εκδήλωση του πατρινού καρναβαλιού,ξεκίνησαν ως έθιμο μάλλον το 1872, που ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του θεάτρου Απόλλων από τον Τσίλερ.

Μπουρμπούλι σημαίνει κρέας που βράζει γρήγορα, μεζές, πρόχειρο γεύμα στο πόδι. Μεταφορικά αποδίδει το κλίμα που επικρατούσε στους αντίστοιχους χορούς της Ευρώπης, αυτό της τυχαίας, στιγμιαίας γνωριμίας.

Τότε όλες οι γυναίκες της πόλης έρχονταν στο θέατρο, που μετατρεπόταν σε αίθουσα χορού, φορώντας το ντόμινο (ένα μαύρο φόρεμα που κάλυπτε ολόκληρο το σώμα τους) και έχοντας κρυμμένο το πρόσωπό τους με μια μάσκα, που άφηνε ακάλυπτα μόνο τα μάτια και το στόμα.

Καλυμμένες, λοιπόν, κάτω από την ανωνυμία μπορούσαν να φλερτάρουν και να χορέψουν με τους άντρες, οι οποίοι φορούσαν τα κανονικά τους ρούχα.

newsbeast

Σ.Σ Πολλές ...αγάπες προβλέπονται σήμερα...

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Γιατί χρειάζονται την καταστροφή της Ελλάδας

Εξαίρετο άρθρο του Δ. Κωνσταντακόπουλου, για ν'ανοιξει το μυαλό όλων. Βέβαια και συμφωνούμε ανεπιφύλακτα με αυτό. Διαβάστε και ξυπνήστε:


Τις σπάνιες φορές που μιλάω με στελέχη αυτής της κυβέρνησης ένα πράγμα με εντυπωσιάζει. Η αποφασιστικότητά τους να αρνηθούν μια όλο και προφανέστερη πραγματικότητα. Δεν είναι ότι.....
προσπαθούν να κάνουν πλύση εγκεφάλου στους ‘Eλληνες πολίτες, κάνουν πριν από όλα στον ίδιο τους τον εαυτό, ώστε να μπορούν να κάνουν μετά τη δουλειά που έχουν να τελειώσουν και που δεν είναι δυστυχώς άλλη από την καταστροφή της Ελλάδας και, πιθανότατα, δι’ αυτής, της Ευρώπης. Θα γελούσε κανείς με τις ανοησίες που λένε και τις αντιφάσεις στις οποίες πέφτουν, αν δεν υπήρχαν ήδη άνθρωποι και οικογένειες που καταστράφηκαν ή πέθαναν εξαιτίας αυτών των ανθρώπων και της πολιτικής τους, αν δεν είχαν γεμίσει οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και η μακρινή Αυστραλία ακόμα, από νέους και λιγότερο νέους ‘Ελληνες, σε απελπισμένη αναζήτηση εργασίας και αν ολόκληρος ο ελληνικός λαός δεν κινδύνευε να καταλήξει στα παγκάκια, εν μέσω συσσωρευόμενων κοινωνικών ερειπίων και εθνικών καταστροφών. Αυτός είναι ο ρόλος της κυβέρνησης Παπαδήμου και των τριών κομμάτων που την υποστηρίζουν.

Η ελληνική άρχουσα τάξη, πολιτική, οικονομική, εκδοτική δεν κάνει βέβαια παρά αυτό που κυρίως και καλύτερα από οτιδήποτε άλλο ξέρει να κάνει στην ιστορία της, τον δούλο δηλαδή. Τόκανε στη δεκαετία του 1940, σπρώχνοντας την Ελλάδα στον εμφύλιο, τόκανε στην περίοδο 1955-74, οδηγώντας, δια πράξεων και παραλείψεων, στη δικτατορία και την απώλεια της μισής Κύπρου. Πήγε να το κάνει με το σχέδιο Ανάν, αλλά δεν μπόρεσε. Το κάνει τώρα με το Μνημόνιο, τα PSI και τις δανειακές, θέλει να το κάνει αύριο με τη μετατροπή Κύπρου και Ελλάδας σε δήθεν εθνικόφρονα προτεκτοράτα του Ισραήλ, μέλη μιας βαλκανικής “Διεθνούς των Ζητιάνων”.

Αυτό που δεν έχει πάρει υπόψι της η ελληνική άρχουσα τάξη, παρόλο που της τόγραψε στις εκθέσεις του το Stratfor, αλλά δεν έχει αντιληφθεί ούτε και η γερμανική, είναι ότι στο παρελθόν η Ελλάδα χρειάστηκε στους Δυτικούς ως προτεκτοράτο, ενώ σήμερα χρειάζεται στην Αριστοκρατία του Xρήματος, για να χρησιμοποιήσουμε τη σπουδαία έκφραση του Μαρξ στους Ταξικούς Αγώνες στη Γαλλία, ως καταστρεφόμενο και ίσως διαμελιζόμενο προτεκτοράτο. Μπορεί άθλιο, φτωχό, ματωμένο, το ελληνικό προτεκτοράτο του Ψυχρού Πολέμου, εν τέλει κάπου το χρειάζονταν στα πλαίσια ακριβώς αυτού του πολέμου. Δεν ήθελαν να πέσει στα χέρια του κομμουνισμού και να πάει στο ανατολικό μπλοκ, έστω κι αν ποτέ δεν πέρασε μια τέτοια σκέψη από το μυαλό του Κρεμλίνου. Σήμερα όμως, η πιο ριζοσπαστική πτέρυγα του χρηματιστικού κεφαλαίου, η κρυμμένη Αυτοκρατορία του Χρήματος, το κόμμα της Goldman Sachs, χρειάζεται μια ελληνική καταστροφή, για να παραδειγματίσει και να τρομάξει τους Ευρωπαίους, να πειραματιστεί με νέα μοντέλα διακυβέρνησης και διάλυσης εθνών, κυρίως όμως για να στιγματίσει την ίδια τη Γερμανία και την ΕΕ, καθιστώντας αδύνατη την πολιτική ένωση των ευρωπαϊκών λαών εναντίον του πραγματικού εχθρού τους. Oι δυνάμεις αυτές δεν έχουν κανένα από τα παραγωγικά και δημοκρατικά χαρίσματα του καπιταλισμού του Κέινς, του Φορντ, της μεταπολεμικής συνάινεσης. Δεν είναι συντηρητικοί, είναι ριζοσπάστες, ενεργούν ως λενινιστές των αγορών, δεν θέλουν τη ςσταθερότητα του συστήματος, αλλά οργανώνουν ή εκμεταλλεύονται την κρίση για να το αλλάξουν. Δικαιολογούμενοι με την έλλειψη επαρκών πόρων στον πλανήτη για όλους τους ανθρώπους, οργανώνουν την επέκταση τοε ελέγχου τους σε όλη τη Γη, μέσω της αύξησης των ανισοτήτων και του στραγγαλισμού της δημοκρατίας. ‘Ισως μάλιστα, το ερχόμενο καλοκαίρι ήδη, μας πάνε ήδη σε έναν πολύ μεγάλο πόλεμο στη Μέση Ανατολή.

Ο κύριος εχθρός της Ελλάδας δεν είναι το Τέταρτο Ράιχ, γιατί δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση επιτυχίας αυτού του σχεδίου. Το πρόβλημα είναι η χρήση μας για τον έλεγχο όλου του πλανήτη από την Αυτοκρατορία του Χρήματος, με έναν τρόπο που ενορατικά διαισθάνθηκε ο, ελάχιστα “συνωμοσιολόγος” Μαρξ στα Γκρούντρισσε. Μόνο αρκετοί αριστεροί και τα ελληνικά κόμματα πιστεύουν στα αλήθεια στα παραγωγικά και δημοκρατικά χαρίσματα του καπιταλισμού στην ύστερη χρηματιστική φάση του, του “καπιταλισμού της καταστροφής” Εμείς δεν έχουμε καμιά αντίρρηση η Ελλάδα να μιλάει με τον Σόρος, την Goldman Sachs, τον Στρως Καν, τον Νετανιάχου, την Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Με όλους πρέπει να μιλάει. Να μιλάει όμως ως υποκείμενο, όχι ως εξυπηρετικός δούλος. Να δίνει κιόλας, αν είναι απαραίτητο, όχι όμως με αντάλλαγμα την ίδια τη δική της καταστροφή, όπως έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου και τώρα οι τρεις σωματοφύλακες της εθνικής συμφοράς και ο Παπαδήμος.

Δυστυχώς, το χαμηλό επίπεδο της χώρας μας, που συνέβαλε καθοριστικά να τη μετατρέψει σε πρώτο θύμα της επίθεσης των αγορών κατά της Ευρώπης, δεν αφορά μόνο την ιθύνουσα τάξη της. Το βλέπουμε συχνά και στον αντιμνημονιακό λόγο που ενίοτε κινδυνεύει, με τον πρωτογονισμό του, να πέσει στις διάφορες παγίδες αναρίθμητων εκπροσώπων ξένων συμφερόντων. Να κάνουμε αυτά που μας λένε για να μη φύγουμε από το ευρώ, λένε οι Παπαδήμιοι και ΣΙΑ. Να φύγουμε από το ευρώ, λέει το αντεστραμμένο τους είδωλο. Από κανενός το κεφάλι δεν περνάει η ιδέα ότι θα μπορούσε η Ελλάδα, προτού φύγει από το ευρώ, να χρησιμοποιήσει όλα τα θεσμικά και πολιτικά όπλα της εκεί που τέλος πάντως βρέθηκε, πληρώνοντας και πανάκριβο τίμημα, αντί να διευκολύνει τη Μέρκελ και τις τράπεζες, αποχωρώντας η ίδια. Δεν τους περνάει γιατί τα δύο άκρα ταυτίζονται στην κατανόησή τους της Ελλάδας ως τριτοκλασάτου υποδεέστερου υποκειμένου. Δεν υπάρχει όμως τρόπος να σεβαστούν και να εκτιμήσουν μια χώρα, περισσότερο από όσο η ίδια εκτιμά και σέβεται τον εαυτό της.

Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν με την ΑΟΖ, αναφαίρετο ασφαλώς δικαίωμα της Ελλάδας, αλλά που παραπλανητικά παρουσιάζεται ως δήθεν πανάκεια από ανθρώπους που, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν απόντες ή με την άλλη πλευρά όταν πήγε να χαθεί το κυπριακό κράτος και που τώρα, προκειμένου να μη δώσουν τη μάχη με τον κύριο εχθρό και την πραγματική απειλή, προτιμάνε να αναζητούν κύρος κυνηγώντας συχνά επικίνδυνους ανεμόμυλους μιας “εθνικοφροσύνης” που, ποτέ στην Ελλάδα, δεν υπήρξε ελληνικό προϊόν. Θέλει προσοχή γιατί, αν οι “σοσιαλιστές” ήταν οι καλύτερα τοποθετημένοι να κατεδαφίσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις των Ελλήνων, έτσι και οι “εθνικόφρονες” είναι καλύτερα τοποθετημένοι για να προκαλέσουν εθνική καταστροφή, με τελευταίο παράδειγμα τον Δημήτριο Ιωαννίδη.

Ευθύνες για το εθνικό και κοινωνικό κατάντημα που ζούμε δεν έχουν μόνο όμως οι Παπαδήμοι. ‘Eχουν και οι οργανωτές τεσσάρων διαφορετικών συγκεντρώσεων την περασμένη Δευτέρα στην Αθήνα με την ίδια επιδίωξη. ‘Eχει και ο κ. Κουβέλης που θυμήθηκε παράπονα είκοσι χρόνων και διάλεξε να διασπάσει το κόμμα του, την ώρα ακριβώς που ετοιμαζόταν μια από τις χειρότερες επιθέσεις κατά του ελληνικού λαού. Ευθύνες έχει και η ηγεσία του ΚΚΕ, που εκδίδει λαύρες ανακοινώσεις χαρακτηρίζοντας π.χ. «ιμπεριαλιστική» τη Ρωσία, υποστηρίζει στα σωστά της ότι ο Βελουχιώτης, αν και του δίνει δίκηο, δεν είναι άξιος για μέλος του κόμματός της, στέλνει τα μέλη της για ποδαρόδρομο στα Χαυτεία και έφτασε να ψηφίσει μαζί με το ΠΑΣΟΚ, λευκό στην ΕΛΜΕ Ημαθίας, όταν μπήκε σε ψηφοφορία ένα ψήφισμα για το αγγλικό δίκαιο και τη δανειακή σύμβαση, την κυριότερη σημερινή απειλή κατά της Ελλάδας. ‘Ενας τρόπος για να αποφύγεις να μπεις στο δρόμο των δυνάμεων που επιτίθενται, είναι να κινητοποιείσαι επί παντός του επιστητού, των ναρκωτικών περιλαμβανομένων, εκτός από την κύρια αιχμή του αντιπάλου. Κακώς όμως η ηγεσία του ΚΚΕ πιστεύει, αν πιστεύει, ότι το κόμμα αυτό μπορεί να επιβιώσει για δεύτερη φορά μιας καταστροφής της κοινωνικής του βάσης στην οποία θα έχει εμμέσως συμβάλλει.

Με τούτα και με κείνα, βλέπει κανείς κι ένα πλήθος από υποψήφιους βουλευτές, αυτόκλητους σωτήρες, δήθεν επαναστάτες και προφανείς προβοκάτορες, στην υπηρεσία αντιευρωπαικών διεθνών συμφερόντων, να περιφέρονται αριστερά δεξιά, οργανώνοντας κόμματα και μέτωπα, προβαλλόμενοι από μέσα που δεν θάπρεπε να τους προβάλλουν, αν ήταν αυτό που λένε ότι είναι, ψαρεύοντας στα θολά νερά και συμβάλλοντας τελικά στη σύγχυση, τον αποπροσανατολισμό, την απογοήτευση του ελληνικού λαού, ώστε να οδηγηθεί απαθώς στη σφαγή.

Ελπίζει κανείς ότι το διάβημα του Μανώλη Γλέζου, του Μίκη Θεοδωράκη, του Γιώργου Κασιμάτη, των ανθρώπων και δυνάμεων που αγκάλιασαν το εγχείρημά τους, ευχόμαστε ειλικρινά, θα αποτελέσει ένα πρώτο βήμα στην τόσο απαραίτητη, εδώ και καιρό, συγκρότηση αξιόπιστου, δημοκρατικού, ενωμένου αντιμνημονιακού μετώπου που έχει απελπιστικά ανάγκη για την ίδια του την επιβίωση ο ελληνικός λαός. Σήμερα, αυτή τη βδομάδα κιόλας, όχι την επόμενη.

Ο ελληνικός λαός έχει γράψει μερικές από τις λαμπρότερες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Είναι σε θέση να τιο ξανακάνει. Ας ελπίσουμε ότι στον πόλεμο αυτό που δεν τον διάλεξε, αλλά που του επιβλήθηκε, θα ευτυχήσει να παράγει μια ηγεσία ικανότερη από αυτές που συνήθως διέθετε."


http://kostasxan.blogspot.com 

Σ.Σ  Μπράβο Κώστα. Φοβερή προσπάθεια...

Απόψε κηδεύεται η Μεταπολίτευση

Ναι, ναι , ναι...Επιτέλους...


Απόψε θα διαλυθούν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

Αν μπορούσατε να βρεθείτε μέσα στην Βουλή και ιδιαίτερα στους περιβάλλοντες χώρους θα παρατηρούσατε πολλά χαμογελαστά πρόσωπα.

Οι πολιτικοί αρχηγοί απόψε θα....
ελέγξουν μόνο την ψήφο τους!

Ο κάθε Βουλευτής αισθάνεται σημαντικός απόψε. Πιστεύει οτι ο λόγος μετράει. Και προσπαθεί με την ψήφο του να εξασφαλίσει το πολτικό του μέλλον.

Δύο νέες ΚΟ ετοιμάζονται να σχηματιστούν την επόμενη της ψήφισης. Μία της αντιμνημονιακής Δεξιάς με πρωτεργάτη τον Π.Καμμένο και μία Παπανδρεϊκή με πρωτεργάτρια τη Λ.Κατσέλη.

Στην πρώτη περίπτωση οι επιτελείς της Συγγρού γνωρίζουν απόψε την πλήρη κατάπτωση του Α.Σαμαρά, ο οποίος εξαφανισμένος τα τελευταία 24ωρα αναμένει την αποκαθήλωσή του.

Στο πράσινο στρατόπεδο ο επόμενος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ Ε.Βενιζέλος πληρώνει το τίμημα της ηγεσίας του κομματος. Με το ισχυρό παπανδρεϊκό μπλοκ να εγκαταλείπει το ΠΑΣΟΚ.

Οι εξελιξεις από αύριο θα είναι ραγδαίες …"
@kontranews.gr
http://ksipnistere.blogspot.com/2012/02/blog-post_1127.html

Στην Ισλανδία βίωσαν την … χρεοκοπία που φοβόμαστε!

Ένεκα της ημέρας, δείτε πως αντιδρούν οι σοβαροί λαοί, που σέβονται την ιστορία τους. Καληνύχτα Ελλάδα...

" Στην Ελλάδα σήμερα όλη μέρα ΜΜΕ και πολιτικοί παρουσιάζουν εικόνες από εμπάργκο τροφίμων φαρμάκων και καυσίμων και το αποκαλούν χρεοκοπία. Τερατολογούν για να στηρίξουν Σαμαρά ΓΑΠ και τραπεζίτες.

Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν.....
βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας....

Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.

Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».

Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Μερκελοσαρκοζύ και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.
Ας δούμε γιατί.

Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών.

Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.

Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 160% Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ.

Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.

Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.

Να πως έγινε αυτό.
Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια.

Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.

Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις των δανειστών και έπρεπε -η Ισλανδία- να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ. Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα. Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιον ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι.

Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές. Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος.

Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.

Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία. Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών.
Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά».
Στην Ελλάδα οι επιλογές είναι Ρουμανία στο ευρώ και Αργεντινή εκτός.

Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά των πληρωμή των χρεών. Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜΕ, περιλαμβανομένου και του Euronews) δεν πτοήθηκε.

Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.

Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.

Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος. Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές.

όσοι φοβούνται την χρεοκοπία ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία όπου μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος….

Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις.

Σήμερα η Ισλανδία των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο, την Βιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα που έχουμε εμείς, έχει ανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9% το 2011.

Η Ελλάδα έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία "

http://voliotaki.blogspot.com

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Οι 5 μεγάλοι ερμηνευτές του rock

Από τον CrazyGreekBlogger...Παλιό αλλά πάντα καλό.

" Το μουσικό κίνημα που προέκυψε στη δεκαετία του ’60 από τη συνάντηση της μαύρης αμερικάνικης μουσικής (blues, soul, rhythm & blues, gospel, rock and roll) με τη λευκή folk μουσική και ονομάστηκε στη συνέχεια rock, αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία εκφράστηκαν δεκάδες διαφορετικά ρεύματα και απόψεις, δημιουργώντας ξεχωριστές ταυτότητες στη σύνθεση, την εκτέλεση και την ερμηνεία.

Η έννοια rock κατάφερε να στεγάσει με επιτυχία όλες τις κατά καιρούς αναζητήσεις πάνω στις αρμονίες και τις φόρμες, διαμορφώνοντας έτσι μια αυτόνομη κουλτούρα, που όμως διαρκώς εξελίσσεται.

Σε αυτό τον ιδιαίτερο κόσμο, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι front men, οι τραγουδιστές του rock, αυτοί που με το ερμηνευτικό τους ταλέντο πρωταγωνίστησαν τόσο μέσα στα στούντιο, όσο και – κυρίως – στις live εμφανίσεις τους, μαγεύοντας και καθηλώνοντας το ακροατήριό τους διαχρονικά, στην πενηντάχρονη πορεία του σημαντικότερου σύγχρονου μουσικού κινήματος.

1. Robert Plant

Όνομα: Robert Anthony Plant
Γεννήθηκε: 20-8-1948 στο West Bromwich της Αγγλίας
Μουσικά είδη: hard rock, ψυχεδελικό rock, blues, folk rock
Μουσικά σχήματα: Band of Joy, Led Zeppelin, The Honeydrippers, Page & Plant, Strange Sensation

Η σημαντικότερη φωνή της rock μουσικής, ο μεγαλύτερος front man της δεκαετίας του '70 και μία από τις μορφές που άλλαξαν για πάντα την ερμηνευτική φόρμα του blues, ανοίγοντας παράλληλα διάπλατα το δρόμο για την κυριαρχία του hard rock και την εμφάνιση του heavy metal. Πλαισιωμένος από τρεις πραγματικούς μουσικούς γίγαντες, τον Jimmy Page στην κιθάρα, τον John Paul Jones στο μπάσο και τον John Bonham στα τύμπανα, ο Robert Plant χρωμάτισε με έναν ιδιαίτερο και αξεπέραστο τρόπο το ταξίδι του blues μέσα από ψυχεδελικούς και μυστικιστικούς δρόμους, το περιπλάνησε στους σκανδιναυικούς και κέλτικους θρύλους για να το οδηγήσει τελικά στον progressive ήχο του πρωτοεμφανιζόμενου hard rock, οριοθετώντας τις καινούργιες σκληρές μουσικές φόρμες που επηρέασαν αμέτρητες μπάντες σε όλο τον κόσμο.

Το μεγάλο εύρος της φωνής του μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό του Ian Gillan, του άλλου μεγάλου τενόρου του rock. Η δύναμη, η εκφραστικότητα, αλλά και η υπέροχη χροιά του σχεδόν οπερικού Plant, αποτυπώθηκαν σε μια σειρά ιστορικών τραγουδιών, όπως το «Immigrant song», το «Rock 'n Roll», το «Whole Lotta Love», το «Kashmir» και βέβαια το «Stairway to Heaven», οι στίχοι του οποίου είναι δικό του δημιούργημα. Η πορεία του, από τους New Yardbirds και τους Led Zeppelin, μέχρι τους Honeydrippers και τις συνεργασίες του με τον Jimmy Page, είναι γεμάτη από σπάνιας ομορφιάς φωνητικά, αλλά και αναζητήσεις στις μουσικές όλου του κόσμου, από το Μαρόκο και την Ινδία, μέχρι τις ρίζες του blues και όλες τις μορφές της εξέλιξής του.


2. Ian Gillan

Όνομα: Ian Gillan
Γεννήθηκε: 19-8-1945 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Μουσικά είδη: hard rock, heavy metal
Μουσικά σχήματα: Episode Six, Deep Purple, Ian Gillan Band, Gillan, Black Sabbath, Gillan – Glover

Ο τραγουδιστής με το μεγαλύτερο εύρος φωνής σε ολόκληρη τη rock σκηνή. Ένα αυθεντικό ταλέντο που αναδείχθηκε μέσα από τη συμμετοχή του στη σούπερ μπάντα των Deep Purple, εκτοξεύοντας τα φωνητικά σε άλλες διαστάσεις, μέσα από περίπλοκες τεχνικές που του έδιναν τη δυνατότητα να ανεβοκατεβαίνει στις κλίμακες με μια πρωτόγνωρη για το rock ευκολία. Ο Ian Gillan έφερε πραγματική επανάσταση στην ερμηνεία με τα υπέροχα φαλτσέτα και τις μοναδικές του κορώνες, αλλά και την μελωδική, στιβαρή του χροιά ως τενόρος. «Φυσικά τοποθετημένος» όσο ελάχιστοι τραγουδιστές και – σε αντίθεση με τον Plant – πάντοτε σεμνός στη σκηνή, δεν έγινε ποτέ του ο πρωταγωνιστής front man. Όμως κατάφερε να χαρακτηρίσει με την παρουσία του ολόκληρη την πρώτη γενιά του hard rock, υπηρετώντας στη συνέχεια από την πρώτη γραμμή και το heavy metal, με τους «Ian Gillan Band» αλλά και με το σύντομο πέρασμά του από τους Black Sabbath.

Υπήρξε ο πρώτος – και μακράν καλύτερος – Ιησούς στην αρχική ηχογράφηση της ροκ όπερας του Andrew Lloyd Webber, «Jesus Christ Superstar», αλλά όταν του ζητήθηκε να πρωταγωνιστήσει και στην ομώνυμη ταινία, αρνήθηκε, για να μπορέσει να περιοδεύσει με τους Deep Purple στην Άπω Ανατολή (με αποτέλεσμα το κορυφαίο live LP στην ιστορία του hard rock, το «Made in Japan»). Έντυσε με στίχους τις περισσότερες συνθέσεις των Purple και άφησε κληρονομιά μερικές από τις συγκλονιστικότερες ερμηνείες σε τραγούδια όπως το «Child in time», το «Smoke on the Water», το «Strange kind of woman» και το «Highway Star».



3. Roger Daltrey

Όνομα: Roger Harry Daltrey
Γεννήθηκε: 1-3-1944 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Μουσικά είδη: rock, blues rock, hard rock, art rock
Μουσικά σχήματα: The Who, The RD Crusaders

Ένας από τους κορυφαίους ερμηνευτές του rock, χωρίς καμία αμφιβολία ο front man με την περισσότερη ενέργεια στη μουσική σκηνή της δεκαετίας του ’70, ο ανασφαλής και ντροπαλός Roger που μέσα σε ελάχιστα χρόνια προκάλεσε – μαζί με το «τρελοκομείο» Townshend – όσο ελάχιστοι τα βρετανικά παραδοσιακά στάτους, ξεσαλώνοντας κυριολεκτικά στις ζωντανές εμφανίσεις των Who. Πλαισιωμένος και αυτός από μεγάλους βιρτουόζους, όπως ο John Entwistle στο μπάσο και ο Keith Moon στα τύμπανα και έχοντας δίπλα του μια πραγματική συνθετική ιδιοφυΐα, τον κιθαρίστα Pete Townshend, ο Daltrey είχε το προνόμιο να τραγουδήσει πρώτος rock όπερα, ηχογραφώντας αριστουργήματα όπως το «Tommy» και η «Quadrophenia». Η φωνητική πορεία του ακολούθησε με μοναδικό τρόπο τις progressive προσεγγίσεις της μπάντας και ξεκλείδωσε ανεξερεύνητες αρμονίες και τεχνικές, επηρεάζοντας με τις κραυγές και τη δύναμη της χροιάς του, κινήματα όπως το hard rock («Baba O’Riley»), το punk («My Generation») και το art rock («We’re not gonna take it / See me, Feel me»).

Η διαφάνεια αλλά και η ευκολία με την οποία κινήθηκε σε όλους τους διαφορετικούς δρόμους του rock, αρχίζοντας από το καθαρόαιμο blues, περνώντας στο hard rock και καταλήγοντας στις οπερικές αναζητήσεις του Townshend, τον καταξίωσαν ως πρότυπο τραγουδιστή για μπάντες όπως οι MC5, οι Stooges, οι Ramones, οι Clash, αλλά και καλλιτέχνες όπως οι Peter Gabriel, David Bowie και Roger Waters. Τα studio LPs των Who είναι όλα σταθμοί στην ιστορία και εξέλιξη του rock, όμως προτιμήστε να τον απολαύσετε σε live εμφανίσεις, εκεί που η υπέροχη φωνή του συμβάδιζε με την εικόνα του απόλυτου Νάρκισσου πάνω στη σκηνή.


4. Eric Burdon

Όνομα: Eric Victor Burdon
Γεννήθηκε: 11-5-1941 στο Newcastle της Αγγλίας
Μουσικά είδη: rock, ψυχεδελικό rock, blues rock, rhythm & blues, funk rock
Μουσικά σχήματα: The Animals, War

Ο μοναδικός λευκός που τραγούδησε τα blues σαν νέγρος. Ο μεγαλύτερος ερμηνευτής του λευκού rhythm & blues, o καλλιτέχνης που μαζί με τον θρυλικό κιμπορντίστα των Animals, Alan Price, μετέφερε στο βρετανικό rock των 60ties ολόκληρη τη μουσική παράδοση της Αμερικής, με επιρροές από την country, το folk, το rock ‘n roll, τη soul, τα gospel, την jazz και τα blues της Νέας Ορλεάνης. Η φωνή του Eric Burdon υπήρξε ένα από τα μεγάλα όπλα της πρώτης «British Invasion», κατακτώντας την Αμερική μαζί με τους Beatles, τους Stones, τους Kinks, τους Moody Blues και άλλους. Συγκλονιστικός performer πάνω στη σκηνή, οριοθέτησε τη λευκή blues σκηνή, διαμορφώνοντας με την υπέροχη φωνή του ερμηνευτικές φόρμες άγνωστες μέχρι τότε, μη διστάζοντας να τραγουδήσει όλους τους μεγάλους νέγρους των 40ties και 50ties, γεμίζοντας με «ηλεκτρική» αδρεναλίνη τη μεγάλη προσφορά των Animals στο rock, τον μοναδικό δηλαδή ήχο του rhythm & blues που στη συνέχεια απογειώθηκε από μπάντες όπως οι Yardbirds, οι Paul Butterfield Blues Band, οι Canned Heat και πολλοί άλλοι.

Μετά τη διάλυση των Animals, ο Eric Burdon περιπλανήθηκε στην ψυχεδέλεια, στο funk, στη soul και στην έθνικ, παρέμεινε όμως πάντα πιστός στις «διδαχές» του Bo Diddley, του Ray Charles και του John Lee Hooker, μεταφέροντας σε όλες τις άκρες της γης – και στην Ελλάδα κατ’ επανάληψη – το κήρυγμα του rhythm & blues μέσα από τα μοναδικά, αξεπέραστα φωνητικά του, που επηρέασαν μια ολόκληρη στρατιά νέων καλλιτεχνών και ερμηνευτών της rock μουσικής.


5. David Bowie

Όνομα: David Robert Jones
Γεννήθηκε: 8-1-1947 στο Λονδίνο της Αγγλίας
Μουσικά είδη: rock, glam rock, art rock, experimental, pop rock, λευκή soul
Μουσικά σχήματα: The Konrads, The King Bees, The Manish Boys, The Riot Squad, Tin Machine

Μια πραγματική ιδιοφυΐα, ίσως ο μεγαλύτερος «χαμαιλέοντας» του rock, αφού στη διάρκεια της 40χρονης καριέρας του δε δίστασε να φλερτάρει με όλες τις διαφορετικές μουσικές τάσεις, αφήνοντας το προσωπικό του στίγμα σε καθεμία από αυτές. Πρωτοπόρος συνθέτης και στιχουργός, αλλά και ο κορυφαίος βαρύτονος του rock, σημάδεψε με τις ερμηνείες του νέα μουσικά ρεύματα, όπως το glam rock, τη λευκή soul και την art rock, πρωταγωνιστώντας σε όλες τις πειραματικές αναζητήσεις των 70ties και 80ties. Η σκηνική του παρουσία έφερε μια νέα εποχή στο rock, αφού ανέτρεψε όλα τα μέχρι τότε καθιερωμένα, διαμορφώνοντας νέο στιλ και επηρεάζοντας άπειρους καλλιτέχνες και μπάντες. Ο Bowie διοχέτευσε με μοναδικό τρόπο την αμφισεξουαλικότητά του στα φωνητικά του, καλλιέργησε νέες συνήθειες στην ερμηνεία των τραγουδιών του και έφερε πραγματική επανάσταση στη χρήση των R & B riffs, προσανατολίζοντας το rock στα νέα μονοπάτια του punk και αργότερα του new wave.

Η φωνή του εξερεύνησε τον ρομαντισμό (Lady grinning soul), την ψυχεδέλεια (Five Years), το progressive rock (Space Oddity), το glam (Diamond dogs), τη λευκή soul (Young Americans), την ηλεκτρονική rock (Heroes), το new wave (Boys keep swinging), την post – punk (Scary Monsters and Super Creeps), την pop (Let’s dance) και ένα σωρό άλλα είδη, προσαρμόζοντας και επαναπροσδιορίζοντας κάθε φορά τη χαρακτηριστική – και υπέροχη – ερμηνεία του με μοναδική ευκολία και επιτυχία. Πότε ως «Major Tom», πότε ως «Ziggy Stardust», πότε ως «Aladdin Sane» και πότε ως «The man who sold the world», ο David Bowie είναι σταθμός στην συνεχή εξέλιξη της rock μουσικής και ένας από τους κορυφαίους performer της. "

http://crazygreekblogger.blogspot.com/2010/03/5-rock.html

Μάνα και κόρη... σε ροζ περιπέτειες στην Πάτρα

" Το ένα μετά το άλλο εμφανίζονται τα κρούσματα παράνομης πορνείας και το πιο ανησυχητικό όλων είναι ότι παρατηρείται αύξηση των περιπτώσεων.....που αφορούν σε γυναίκες οι οποίες δεν διστάζουν να εμπλέξουν σε τέτοια κυκλώματα και να προωθήσουν ακόμα και τις ίδιες τους τις... κόρες!

Μία ακόμα τέτοια περίπτωση απασχολεί την συνοικία του Αγίου Διονυσίου της Πάτρας και έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις. Το θέμα είχε δει το φως της δημοσιότητας και στο παρελθόν, αλλά φαίνεται πως το «δίδυμο» συνεχίζει απτόητο! Πρόκειται για την περίπτωση μιας 45χρονης μάνας και της 19χρονης κόρης της. Και οι δύο προκαλούν τα βλέμματα όλων όταν περνούν αφού η εμφάνισή τους είναι εντυπωσιακή αλλά και άκρως προκλητική. Περίπου στο ίδιο ύψος, μελαχρινές και οι δύο, με έντονα χαρακτηριστικά και... τέλειες αναλογίες! Πώς και πού βρίσκουν τους υποψήφιους ερωτικούς πελάτες τους; Συχνάζουν σε καφενεία της ευρύτερης περιοχής όπου κάθονται από το πρωί μέχρι το βράδυ, πιάνουν γνωριμία με όσους δείχνουν να ελκύονται από τη μάνα, την κόρη ή και τις δύο, και στη συνέχεια τους κάνουν ευθέως την πρόταση. Μάλιστα, η μάνα φροντίζει να επικαλείται σε πολλούς από τους ενδιαφερόμενους πελάτες τα έντονα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει. Και επιστρατεύει την προσωπική της ιστορία, ότι μετά το θάνατο του συζύγου της, που, όπως λέει σε όλους, είχε ως αποτέλεσμα να πρέπει να μεγαλώσει και να φροντίσει μόνη της την κόρη της, έπρεπε να δουλέψει σκληρά όμως δεν έβρισκε πουθενά μια θέση εργασίας που να της εξασφάλιζε όλα τα απαραίτητα. Κι έτσι, ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να... πέσει στον βούρκο της αμαρτίας! Το θέμα είναι, όμως, ότι δεν δίνει καμία πειστική εξήγηση σε σχέση και με τον λόγο για τον οποίο έχει εμπλέξει σε αυτήν την ιστορία και την ίδια της την κόρη.

Προστέθηκε και τρίτη στην παρέα

Τον τελευταίο μήνα, στην παρέα των δύο γυναικών (μάνας και κόρης) έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της και μία τρίτη γυναίκα. Η οποία μάλιστα είναι νεότερη και φαίνεται να είναι φίλη της κόρης η οποία μάλλον την έπεισε ότι με το να κλείνει ερωτικά ραντεβού μπορεί να εξασφαλίζει σίγουρα χρήματα, χωρίς πρόβλημα.

Το κόλπο για να αποφύγουν... κατηγορίες

Προκειμένου να γλιτώνουν την πιθανότητα να συλληφθούν και να κατηγορηθούν για μαστροπεία, ακολουθούν συγκεκριμένη τακτική. Δηλαδή, κάθονται σε ένα καφενείο, «καρφώνουν» έναν πελάτη που πιστεύουν ότι μπορεί να ενδώσει και στη συνέχεια κάνουν τη γνωριμία μαζί του και πιάνουν κουβέντα. Δίνουν ραντεβού για επόμενη μέρα, καλώντας τον σε σπίτι που βρίσκεται κοντά στην περιοχή και πριν την πράξη έχουν φροντίσει να του μιλήσουν για τα... έντονα οικονομικά προβλήματά τους ώστε να βάλει το χέρι στην τσέπη και να δώσει χρήματα, όχι ως αμοιβή για τις ερωτικές υπηρεσίες αλλά ως απλό βοήθημα..."

parapolitika


Δεν βλέπω ονόματα και διευθύνσεις...Ένας ακόμα λόγος που λατρεύουμε την Πάτρα!

Γραμματέας σε ιδιωτική κλινική η Καίτη Φίνου

Ικανοποιημένη από το νέο της «ρόλο» η ηθοποιός
Υπήρξε από τις πρωταγωνίστριες σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες και δεκάδες βιντεοταινίες.

Τη δεκαετία του ’80 η Καίτη Φίνου ήταν από τα πιο γνωστά πρόσωπα της σόου μπιζ. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχει αφήσει την ηθοποιία κάνοντας διάφορες δουλειές.

Αυτή την περίοδο η Καίτη Φίνου εργάζεται σε μία ιδιωτική κλινική ως γραμματέας.

Μάλιστα, όπως επισημαίνει η ίδια ο καινούργιος αυτός «ρόλος» της αρέσει πολύ αλλά χωρίς να κλείνει την πόρτα στη μεγάλη της αγάπη, την υποκριτική.

newsbeast

ΣΣ: Σοβαρά;;;

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Έριν Μπρόκοβιτς: Η ταινία ήταν για μένα κατάρα


Η Έριν Μπρόκοβιτς, η γυναίκα που ενέπνευσε την ομώνυμη ταινία και έκανε την Τζούλια Ρόμπερτς να κερδίσει το Όσκαρ, μίλησε δέκα χρόνια μετά την ταινία και αποκάλυψε ότι την βλέπει σαν...κατάρα καθώς μετά από αυτή όλα στη ζωή της άλλαξαν προς το χειρότερο...

Η ζωή της Έριν Μπρόκοβιτς μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο καθώς κατάφερε να κερδίσει μια μάχη με την εταιρεία-κολοσσό «Pacific Gas and Electric Company» σε μια υπόθεση νερού και να εξασφαλίσει 216 εκατ. δολάρια για 600 οικογένειες που είχαν πληγεί από τις εργασίες της εταιρείας.

Ωστόσο η αλλαγή που έφερε στη ζωή της η ταινία ήταν τεράστια και όχι προς το καλύτερο. Η ίδια δηλώνει πως δεν ήταν έτοιμη να δεχθεί όλη αυτή την υπερέκθεση. Αν και «πούλησε» την ιστορία της για 65.000 δολάρια δεν γνώριζε ότι θα χρησιμοποιηθούν τόσα πολλά στοιχεία από την προσωπική της ζωή στην ταινία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακούει πολλά σχόλια και επικρίσεις για τον τρόπο ζωής της από τον κόσμο που την αναγνώριζε.

Οι πολλές ώρες και μέρες μάλιστα που έλειπε από το σπίτι της για να προωθήσει την ταινία οδήγησαν και την μεγάλη κόρη της Ελίζαμπεθ που είναι σήμερα 19 ετών να ξεκινήσει τη χρήση ουσιών στα 12 της χρόνια και να συνεχίσει στα 14 ακόμα και με την κοκαΐνη. Αν και η Ελίζαμπεθ έχει πλέον απεξαρτοποιηθεί από τις διάφορες ναρκωτικές ουσίες η Μπρόκοβιτς μοιάζει να μην έχει συνέλθει ακόμα από τον εφιάλτη κατηγορώντας τον εαυτό της και τις μακροχρόνιες απουσίες της εξαιτίας της ταινίας.

Παρόλα αυτά συνεχίζει να παλεύει για τα θέματα του περιβάλλοντος σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμα και για θέματα της Ελλάδας. Ο ιδιοκτήτης του δικηγορικού γραφείου που πρωτοεργάστηκε, ο Εντ Μάρσι που τον υποδύθηκε στην ταινία ο Άλμπερτ Φίνει πέθανε το 2005 κάτι που τη σόκαρε καθώς τον θεωρούσε μέντορά της. Ωστόσο μετά από ένα διάλειμμα για να συνέλθει συνέχισε να αγωνίζεται για το περιβάλλον.

Η Έριν Μπρόκοβιτς δηλώνει ότι μετά την ταινία δεν είχε καμία επαφή με την Τζούλια Ρόμπερτς αν και θα ήθελε πολύ να την συναντήσει και να την ρωτήσει αν αυτός ο ρόλος της την επηρέασε σε κάποιο βαθμό στη ζωή της. Το γεγονός ότι η Τζούλια Ρόμπερτς δεν την ανέφερε καθόλου στον ευχαριστήριο λόγο της όταν πήρε το Όσκαρ ήταν κάτι που την ενόχλησε αλλά όπως λέει έχει άλλα σημαντικότερα πράγματα για να ανησυχεί...
http://crazygreekblogger.blogspot.com/2010/04/blog-post_22.html

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Savoir gym γιατί και αυτό χρειάζεται

" Θες να κυκλοφορείς σαν τον Borat στο γυμναστήριο;. Μάλλον όχι!

Οι εποχές που ο ασκούμενος συμπεριφέρονταν στο γυμναστήριο όπως ο άνθρωπος των σπηλαίων στο λαγούμι ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Τα σύγχρονα fitness club έχουν γραπτούς κανόνες, οι ασκούμενοι ακλουθούν πιστά της οδηγίες του προσωπικού και πάνω από όλα έχει δημιουργηθεί κοινός κώδικας συμπεριφοράς ο οποίος τηρείται σχεδόν παντού.
Ακολουθώντας τα παρακάτω θα δώσεις τη καλύτερη δυνατή εικόνα στο χώρο που γυμνάζεσαι.

Πετσέτα
Ποτέ χωρίς πετσέτα. Τη ξέχασες; Αποχαιρέτησε ευγενικά τους γύρω σου και επέστρεψε ήσυχα στο σπίτι. Κανένας δεν θέλει να κυλιστεί στον ιδρώτα σου και φαντάζομαι πως ούτε και σε εσένα θα ήταν ευχάριστος ένα βρεγμένος πάγκος. Η πετσέτα ακουμπά στους ώμους μας καλύπτοντας τα όργανα την ώρα της άσκησης.

T-shirt
Προσοχή! Το ντύσιμο στο γυμναστήριο είναι χαλαρό, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι κυκλοφορούμε σαν το Borat. Ένα απλό αθλητικό t-shirt αποτελεί ιδανική επιλογή. Τα μπλουζάκια με ελάχιστο ύφασμα δεν συνιστώνται, αφού οι υπόλοιποι ασκούμενοι δεν είναι υποχρεωμένοι να μας βλέπουν ημίγυμνους την ώρα της προσπάθειας.

Μπουκάλι νερό
Την ώρα της άσκησης θα διψάσεις. Οι ψύκτες των γυμναστηρίων ή οι βρύσες που υπάρχουν στα χώρο δεν είναι αποτελούν λύση. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης έχουμε μαζί μας ένα μικρό μπουκάλι νερό ή ένα ισοτονικό ποτό. Η εικόνα του ταλαίπωρου που ρουφά νερό κάτω από τη βρύση της τουαλέτας δεν είναι αποδεκτή.

Αρωματοθεραπεία
Οι ασκούμενοι χρησιμοποιούν υποχρεωτικά αποσμητικό αλλά ποτέ έντονο άρωμα. Η βραδινή έξοδος δεν έχει καμία σχέση με τη προπόνηση. Ο ιδρώτας μαζί με τη μυρωδιά της κολόνιας δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα στο περιβάλλον.

Σεβασμός στους κανονισμούς
Τα περισσότερα γυμναστήρια ελέγχουν το πελατολόγιο τους κατά την είσοδο, χρησιμοποιώντας διάφορες συσκευές αναγνώρισης (συνήθως card reader). Δεν αποφεύγεις τον έλεγχο επειδή ανανέωσες τη συνδρομή σου πρόσφατα. Οι κανόνες υπάρχουν για να τηρούνται από όλους. Άλλωστε, η συμπεριφορά του γραφικού, ιδιόρρυθμου πελάτη δεν είναι αποδεκτή για πολύ καιρό από καμία επιχείρηση.

Ησυχία, τάξη, ασφάλεια
Όταν σηκώνουμε βάρη δεν φωνάζουμε. Απαράδεκτο επίσης θεωρείται το μούγκρισμα, το σφύριγμα, το μέτρημα και οποιαδήποτε άλλη οχλαγωγία. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας είναι απαραίτητη η εκπνοή και όχι η κραυγή.

Διευθέτηση του χώρου
Τελειώνοντας τη προσπάθεια επαναφέρουμε τον εξοπλισμό στην αρχική του θέση. Κανενός είδους συνδρομή δεν καλύπτει υπηρεσίες δούλου, ο οποίος θα πρέπει να επανατοποθετεί τα βάρη μας στη θέση τους. Θυμήσου απλά πόσο άσχημα ένιωσες όταν άδειαζες τη μπάρα του προηγούμενου.

Κράτα και κάτι για τον εαυτό σου
Στο χώρο που βρίσκεσαι ήρθες για να γυμναστείς και όχι για να προπονήσεις κόσμο. Χρησιμοποίησε τις γνώσεις σου μόνο για τον εαυτό σου και άσε τους γυμναστές να κάνουν τη δουλειά τους. Ο ερασιτέχνης, εμπειρικός προπονητής είναι μια cult φιγούρα η οποία δημιουργεί μόνο πρόβλημα. "

Μιχάλης Πανδής
Γυμναστής