Social Icons

twitterfacebook

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Ο Αϊνστάιν στην Ελλάδα

Έρχεται ο Αϊνστάιν στην Ελλάδα και πάει σε μια τεράστια δεξίωση.

Καθώς πίνει το απεριτίφ του τον πλησιάζει ένας και του λέει:

- Καλησπέρα σας κύριε Αϊνστάιν, τιμή μας να σας έχουμε απόψε μαζί μας!
- Τιμή δική μου, απαντάει ο μεγάλος επιστήμων. Αν επιτρέπετε τι IQ έχετε;
- 250, απαντάει αυτός.

Τότε ο Αϊνστάιν αρχίζει να του μιλάει για τη θεωρία της σχετικότητας, τις μαύρες τρύπες και δε συμμαζεύεται. 
Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγαν το ορεκτικό τους ένας κύριος που καθόταν αριστερά του, του λέει:

- Μεγάλη τιμή μας κάνετε κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε εδώ μαζί μας.
- Δική μου η τιμή ευγενικέ κύριε, απάντησε ο Αϊνστάιν. Τι IQ έχετε ευγενικέ κύριε;
- 150.

Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για το διεθνές δίκαιο, για τα προβλήματα που ανακύπτουν από τα πειράματα γενετικής κ.ά.
  Όταν έτρωγε το κυρίως πιάτο του, αυτός που καθόταν δεξιά του, του λέει:

- Είναι μεγάλη μου τιμή να τρώω δίπλα σ' έναν τόσο μεγάλο επιστήμονα.
- Δική μου η τιμή, απάντησε ο Αϊνστάιν, τι IQ έχετε;
- 100.

Αρχίζουν να μιλάνε για την κυβέρνηση, για τα επιτόκια, το χρηματιστήριο, την τιμή της βενζίνης κοκ. 
Την ώρα που έτρωγε επιδόρπιο, ο κύριος που καθόταν απέναντι του  λέει:

- Είναι πάρα πολύ μεγάλη μου τιμή να σας έχω απέναντι μου κύριε Αϊνστάιν.
- Δική μου η τιμή κύριε, τι IQ έχετε;
- 50.

Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για τον Fame story, τη φάρμα, τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Ευαγγελάτο και δε συμμαζεύεται. 
Καθώς έπινε καφέ, τον πλησιάζει ένας κύριος και του λέει με τη σειρά του.

- Πολύ μεγάλη μας τιμή κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε σήμερα μαζί μας.
- Δική μου η τιμή. Ποιό είναι το IQ σας;
- 10.
Κι ο Αϊνστάιν τον ρωτάει:

- Το πήρε και φέτος το πρωτάθλημα  ο Ολυμπιακός;;;;;
 
 
Ευχαριστούμε την Σουίτα
 

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Ελληνική παραγωγική διαδικασία



Η πεμπτουσία της ελληνικής επιχείρησης, δημόσιας και ιδιωτικής.
Εσύ ποιός είσαι στην φωτό; Μην βιαστείς ν'απαντήσεις...

Διαφορετικοί λαοί διαφορετική κουλτούρα




Ευχαριστούμε τον Γκρινιαρόγατο, με την θεϊκή αυτή φωτό
http://griniarogatos.blogspot.com/2011/02/blog-post_2106.html

Ο πιο μικρός χρήστης του λευκού μπαστουνιού



Είναι μόλις 2 ετών.
Γεννήθηκε τυφλός.
Κι όμως χειρίζεται επιδέξια το λευκό μπαστούνι μπερδεύοντας όσους τον βλέπουν και δεν τον ξέρουν αφού θεωρούν οτι το λευκό μπαστούνι που κρατάει είναι παιχνίδι!
Ο μικρός Οσκαρ Ο' Σάλλιβαν, είναι ένας από τους πιο μικρούς χρήστες του λευκού μπαστουνιού.
Πρόσφατα έκλεισε τα 2 του χρόνια.
'Οταν γεννήθηκε πολύ συντομα οι γονείς του κατάλαβαν οτι δεν εστίαζε σε τίποτα.
Τον πήγαν στον γιατρό ο οποίος έκανε αμέσως την διάγνωση.
Δεν έβλεπε τίποτα εξαιτίας μιας γενετικής ανωμαλίας.
"Πολλές φορές όταν βγαίνουμε βόλτα σταματάει να μυρίσει το φερσκοψημένο ψωμί, ή μου ζητάει στα καταστήματα με καλλυντικά να του ανοίγω τα σαμπουάν και τα αρώματα να τα μυρίζει", λέει η μητέρα του.


"Ωστόσο, επειδή κάποιες φορές και χωρίς να το θέλουν οι άνθρωποι γίνονται κακοί, χάνουν την υπομονή τους μαζί του γιατί νομίζουν οτι παίζει.
Δεν μπορούν να φανταστούν οτι ένα αγοράκι 2 ετών κρατάει λευκό μπαστούνι", συμπληρώνει.
Θα συμμετάσχουν σε μια καμπάνια ενημέρωσης γιατί η οικογένεια αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα αφού οι γονείς αντιμετωπίζουν με προκατάληψη ένα τυφλό παιδί.
http://zouzounia-yiota.blogspot.com/2011/02/blog-post_18.html

Θεός ο μικρός!!! Μας συγκίνησε αφάνταστα. Ότι καλύτερο...

Ανεπάρκεια του ενζύμου G6PD? Τι Κάνω

Παλαιότερα θεωρούνταν ως μια σημαντική πάθηση του αίματος. Σήμερα, με τις κρίσεις, τις ανεργίες και τις Αϊτές, το θέμα έχει περάσει στα ψιλά γράμματα. Η Ελλάδα χτυπάει κόκκινο στην ανεπάρκεια G6PD, αλλά ως γνωστόν δε μας σκιάζει φοβέρα καμιά. Γιατί, όμως, συγκεκριμένα στην Ελλάδα? Εδώ είναι το κουλό της υπόθεσης. Η ανεπάρκεια του ενζύμου γλυκοζο-6-φωσφορικής αφυδρογονάσης (glucose-6-phosphate dehydrogenase, G-6-PD ή απλά "ένζυμο") έκανε θραύση στην μετα-απελευθερωτική ιστορία της Ελλάδας. Κι αυτό, γιατί η φυσική επιλογή απέναντι στην ελονοσία (malaria, αυτό που κολλάς από τα κουνούπια, έχεις πυρετό 50 και πεθαίνεις από την κακουχία) "ανέπτυξε" ένα μηχανισμό άμυνας, την ανεπάρκεια της G-6-PD! Με λίγα λόγια, ο καλός (Ορθόδοξος) Θεούλης, για να γλιτώσει τον Ελληνάρα από την ελονοσία, του έστειλε την ανεπάρκεια του ενζύμου και τα κατάφερε. Σε αυτό το σημείο, αντιλαμβάνεσαι ότι για να μας έστειλε ο Θεός την ανεπάρκεια στη θέση της ελονοσίας, αυτό σημαίνει ότι η ανεπάρκεια του ενζύμου δεν είναι τόσο σοβαρή υπόθεση τελικά. Βρωμερά έλη υπήρχαν όμως εξ' απ' ανέκαθεν στην Ελλάδα, γι'αυτό και ο πρώτος ποτέ που έκανε λόγο για τον κυαμισμό (αυτό που τρως κουκιά / φάβα και πέφτεις τέζα) ήταν ο Πυθαγόρας. Κάπου το 1950 ο κόσμος ξαναστράφηκε στη νόσο, όταν διαπιστώθηκε ότι μερικοί ασθενείς που παίρναν πριμακίνη (ένα ανθελονοσιακό φάρμακο) πέφταν σε αβαρία και ανέπτυσσαν αναιμία. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε σε μια αμερικανική σούπερ προχώ έρευνα, όπου δίναν με το ζόρι πριμακίνη σε φυλακισμένους και παρατήρησαν ότι υπήρχαν 2 ομάδες κρατουμένων. Αυτούς που η πριμακίνη δεν τους έκλ@νε μία και αυτοί που παθαίναν αναιμία. Κατόπιν, πήραν τους καημένους τους αναιμικούς και διαπίστωσαν ότι τους έλειπε το συγκεκριμένο ένζυμο!

Τι στο καλό, όμως, είναι η ανεπάρκεια G-6-PD? Πρόκειται για κληρονομική διαταραχή που μεταβιβάζεται με φυλοσύνδετο υπολειπόμενο χαρακτήρα. Τι σημαίνει αυτό: το γονίδιο που ελέγχει τη σύνθεση του ενζύμου βρίσκεται στο Χ χρωμόσωμα (αυτό που έχουν διπλό οι γυναίκες και μονό οι άντρες μαζί με το Υ) και η πάθηση εμφανίζεται σε όλους τους άνδρες που θα πάρουν το γονίδιο αυτό από τη μάνα τους και στις γυναίκες που θα τύχει να πάρουν παθολογικό γονίδιο τόσο από τον πατέρα, όσο και από τη μητέρα. Πολύ απλά, η πάθηση αφορά κυρίως τα αγοράκια. Από τις γυναίκες που είναι ετερόζυγες (που έχουν κληρονομήσει ένα παθολογικό και ένα φυσιολογικό γονίδιο) δε θα καταλάβει τίποτα και ποτέ σχεδόν καμία τους. Σε αυτές θα υπάρχει ένα "μωσαϊκό" ερυθροκυττάρων με τα μισά φυσιολογικά και τα μισά ανεπαρκή στο ένζυμο. Κλάιν μάιν ον δε λάιν. Η G-6-PD είναι ένζυμο απαραίτητο για την επιβίωση του ερυθροκυττάρου (του ερυθρού αιμοσφαιρίου -του κύριου κυττάρου του αίματός μας, αυτό που κουβαλάει το οξυγόνο στο σώμα μας), η βιολογική γήρανση του οποίου εξαρτάται από τη μείωση του ποσού της. Σα να λέμε ένας δείκτης νεότητας (όπως οι χαρακιές/ρυτίδες στα πλάγια των ματιών). Όσο νεαρότερο είναι το ερυθροκύτταρο, τόσο μεγαλύτερη ποσότητα G-6-PD περιέχει. Στον κόσμο έχουν καταγραφεί περί τις 250 παραλλαγές του ενζύμου και η διαφορά τους έγκειται στην αντικατάσταση κάποιου αμινοξέος της πολυπεπτιδικής αλυσίδας του από άλλο (σα να λέμε μικρά ψεγάδια κατά τη μαζική παραγωγή τους στο εργοστάσιο του σώματός μας). Η εν λόγω ενζυμική ανεπάρκεια είναι η πιο συχνή ενζυμοπάθεια σε όλον τον κόσμο και μετρά πάνω από 100 εκατομμύρια πάσχοντες. Γεωγραφικά δεν έχουμε μεγάλες διαφορές, ίσως μόνο το γεγονός ότι οι Νέγροι έχουν μια ποικιλία που δεν προκαλεί τίποτα το σοβαρό. Ο καλός ο Θεούλης επομένως ΚΑΙ τους προστάτεψε από την ελονοσία ΚΑΙ τους γλίτωσε από την ανεπάρκεια της G-6-PD!
Η G-6-PD είναι απαραίτητη στην οδό της φωσφορικής πεντόζης για τη δημιουργία NADPH και της αναχθείσας γλουταθειόνης (GSH) -επίτηδες τα γράφω αυτά, για να φανώ μορφωμένος ο πο*στης-, ουσιών που προφυλάσσουν την αιμοσφαιρίνη και τη μεμβράνη των ερυθρών αιμοσφαιρίων από οξειδωτικούς παράγοντες. Για τα αντιοξειδωτικά σου είχα ξαναμιλήσει, αλλά σιγά μη θυμάσαι. Πρόκειται ουσιαστικά για "επιθέσεις" προς τον ανθρώπινο οργανισμό, που τον κάνουν να χάνει levels / ζωούλα (call me τσιγάρο, αλκοόλ, ιώσεις κα καταστάσεις που μας "σκουριάζουν"). Η έλλειψη του ενζύμου συνεπάγεται και μείωση της παραγωγής GSH και NADPH, με αποτέλεσμα την οξειδωτική βλάβη των λιπιδίων της μεμβράνης των ερυθρών μας αιμοσφαιρίων, γεγονός που τα καθιστά επιρρεπή σε ενδαγγειακή καταστροφή, αλλά και στην οξείδωση της αιμοσφαιρίνης σε μεθαιμοσφαιρίνη (μας κάνει δηλαδή να μπορούμε να κουβαλήσουμε λιγότερο φορτίο οξυγόνου στο αίμα μας). Στην τελευταία περίπτωση, οι πολυπεπτιδικές αλυσίδες της μεθαιμοσφαιρίνης (οι πρωτεΐνες αυτές δηλαδή) υπό αυτές τις συνθήκες μετουσιώνονται και καθιζάνουν με τη μορφή των σωματιδίων του Heinz. Τα σωματίδια του Heinz δεν έχουν σχέση με την κέτσαπ, παρόλο που μιλάμε για αίμα -είναι απλή συνωνυμία, προσκολλώνται στο εσωτερικό της ερυθροκυτταρικής μεμβράνης και την κάνουν δύσκαμπτη και εύθραυστη, προκαλώντας έτσι την καταστροφή του από το σπλήνα που το αντιλαμβάνεται ως παθολογικό και το "βγάζει από τη μέση". Πιο απλά, το ερυθρό αιμοσφαίριο γίνεται ευάλωτο και "σκουριάζει". Ο οργανισμός καταλαβαίνει ότι το κύττατο αυτό είναι ό,τι νά'ναι και το αποτελειώνει. Έτσι οδηγούμαστε σε λιγότερα ερυθρά και επομένως αναιμία.

Κλινική εικόνα. Όλοι είναι κομπλέ. Αυτό να το θυμάσαι. Τα προβλήματα ξεκινάνε με το που θα πάρεις κάτι που θα προκαλέσει οξεία αιμόλυση (από οξειδωτικούς παράγοντες). Σκέψου ότι αυτοί που έχουν ανεπάρκεια του ενζύμου παράγουν G-6-PD περίπου 20% σε σχέση με τον νορμάλ κόσμο και δεν το νοιώθουν με την καμία. Για να έχουν συμπτώματα αναιμίας, θα πρέπει η ενζυμική δραστηριότητα να πέσει κάτω από το 3%. Πάμε να δούμε ποιοι είναι αυτοί οι οξειδωτικοί παράγοντες που θα πρέπει να αποφύγεις, για να μην πάθεις οξεία αιμολυτική αναιμία:

1) Φάρμακα: ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ασπιρίνη), σουλφοναμίδη (Septrin, Bactrimel, Fludex, Lasix), ναφθαλίνη, κινίνη, συνθετική βιταμίνη Κ, ασκορβικό οξύ, ναλιδιξικό οξύ, νιτροφουραντοΐνη / χλωραμφενικόλη, ανθελονοσιακά (πριμακίνη, χλωροκίνη) και πολλές φορές CounterPain, Voltaren (έχουν καμφορά), νέφτι, βατόμουρα, tonic water.

2) Τα κουκιά (ωμά και βρασμένα, μέχρι και να μη μυρίσεις τη γύρη των λουλουδιών τους).

3) Τις λοιμώξεις (τυφοειδής πυρετός -κάνουμε εμβόλιο μικροί γιάυτόν μη σκας-, ηπατίτιδα, λοβώδης πνευμονία) και τη νεφρική ανεπάρκεια. Είναι γ@μάουα συνδυασμοί, πρόσεχε.

Στις παραπάνω περιπτώσεις συμβαίνει ενδαγγειακή αιμόλυση που συνοδεύεται από οξεία εγκατάσταση αναιμίας, ίκτερο (κιτρινίζεις) και αιμοσφαιρινουρία (το κατουρλιό σου γίνεται σαν κονιάκ -στο χρώμα, όχι στη γεύση!). Τα σημεία αυτά εμφανίζονται περίπου 48 ώρες μετά την έκθεση στον εξωγενή παράγοντα, ενώ η απομάκρυνση αυτού έχει ως συνέπεια την αποκατάσταση του ασθενούς. Η αιμόλυση είναι αυτοπεριοριζόμενη, τα δικτυο-ερυθροκύτταρα (ΔΕΚ) και τα νεαρά ερυθροκύτταρα έχουν επαρκή ποσότητα G-6-PD για την αντιμετώπιση των οξειδωτικών παραγόντων και σε 7-10 μέρες έχουμε επάνοδο της αιμοσφαιρίνης στα φυσιολογικά επίπεδα. Δηλαδή, ο χαμός είναι παροδικός. Εκείνη τη στιγμή "σκουριάζουν" πολλά ερυθρά αιμοσφαίρια και καταστρέφονται, αλλά τα νέα που τα αντικαθιστούν είναι κομπλέ σε ένζυμο και μας στρώνουν στο πι και φι.

Εργαστηριακά, έχουμε 1) ευρήματα ενδαγγειακής αιμόλυσης -αναιμία, αύξηση των ΔΕΚ, αιμοσφαιρίνη στα ούρα, 2) σωματίδια Heinz σε πλακάκια που στρώνονται σε αιμολυτικές κρίσεις -κανείς δεν το κάνει πια, σπάσιμο @ρχιδιών είναι, 3) μείωση της ενζυμικής δραστηριότητας με φασματοφωτομετρία -αυτό γίνεται μόνο αρχικά και ενώ βρισκόμαστε μακριά από επεισόδιο κρίσης. Συμπληρωματικά, γίνονται καμιά φορά (ιδιωτικά πάντα) οι εξετάσεις LDH (που βρίσκεται αυξημένη) και απτοσφαιρίνες (που είναι μειωμένες) που θα μας δείξουν τη βαρύτητα της αιμόλυσης. Κλάιν μάιν. Σημασία έχει να αναγνωρίσεις το εκλυτικό αίτιο, να το απομακρύνεις και να βάλεις ορούς να τρέχουν, για να ενυδατώνεται ο ασθενής. Εξαιρετικά σπάνια και σε σούπερ παραμελημένες περιπτώσεις θα χρειαστεί σπληνεκτομή (δεν είναι τόσο σοβαρό όσο ακούγεται αυτό).

Προληπτικά, όταν είμαστε μωρά μας κάνουν test για την G-6-PD. Από εκεί και πέρα, κάθε φορά που θα πηγαίνουμε στο γιατρό θα ξεκινάμε με την πρόταση "έχω έλλειψη ενζύμου". Κι αυτός άνθρωπος είναι και καμιά φορά ξεχνάει.

Ευχαριστούμε το Ive your myth in Greece
http://my-greece.blogspot.com/2010/01/g6pd.html

Όποιος τεράστιος έγραψε αυτό το άρθρο, μπράβο του.

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Ήττα σοκ για Παναθηναϊκό..

Την ήττα με ένα πόντο γνώρισε ο Παναθηναικός στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων απο την Λιετούβος Ρίτας.. Οι πράσινοι έχοντας κατά νου και το επιβλητικό 80-58 στο πρώτο ματς μεταξύ των δύο ομάδων, μπήκαν μουδιασμένοι στο παιχνίδι και δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο να ξεφύγουν στο σκορ. Ο αγώνας έληξε 67-68 και πλέον ο Παναθηναικός δεν κρατάει την τύχη στα χέρια του για την κατάκτηση της πρώτης θέσης του ομίλου. Τα δεκάλεπτα: 20-23, 39-34, 53-48, 67-68
Ευχαριστούμε τον τρελοκούνελο
Δεν πάει φέτος ο ΠΑΟ. Δεν μπόρεσε τελικά να αναπληρώσει επαρκώς την φυγή των Σπανούλη, Γιασικεβίτσιους, Πέκοβιτς. Ούτε ο Σάτο, ούτε ο ΝΕΟΣΕΤ, ούτε ο Καϊμακόγλου... Δυστυχώς, ότι ανεβαίνει, κάποτε κατεβαίνει. Παρόλα αυτά οι βάζελοι παραμένουν εξαιρετικά δυνατή ομάδα, που στην μέρα της διαλύει τον οποιοδήποτε αντίπαλο. Άντε να δούμε... 

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Next Top Model 2 - Σκίίίστε!!!

Έχουμε ρέντα απόψε...Λοιπόν ξέρουμε εδώ και ένα μήνα την νικήτρια του NTM, όχι γιατί μας το είπανε τα κονέ μας (που έτσι είναι) αλλά γιατί είμαστε παρατηρητικοί και δεν βλέπουμε το Νησί (ήμαρτον Παναγία μου με την μανιοκατάθλιψη). Για μας νικήτρια θα είναι η Σίντι...Ακολούθα τον συλλογισμό μας : πριν ένα περίπου μήνα, στο πρώτο επεισόδιο του νέου έτους, πέφτουν οι συνήθεις διαφημίσεις κατά τις 10 και κάτι. Κανονικά, επειδή εκείνη την ώρα προβάλλεται στο Micro (έτσι κατάντησε...) το Νησί, ο ΑΝΤ1 έχει ακροαματικότητα...κλάφτα Χαράλαμπε! Περιμένοντας να ξαναρχίσει το show ( πόσο να κρατήσουν τα trailer, μιας και διαφημίσεις...άστα), βλέπουμε διαφήμιση (πρώτο shock) της Maybelline NY, με πρωταγωνίστρια την Σίντι και μας χτυπά η επιφώτιση!!! Τί θα κερδίσει η νικήτρια; Μα συμβόλαιο με την Maybelline NY!!! WOW!!! Θέλουμε επιβεβαίωση, γι'αυτό και καλούμε καλό φίλο... Με το που αναφέρουμε το όνομα, εισπράτουμε την απάντηση : που το έμαθες ρε ...; Εν ολίγοις, φέτος ο ΑΝΤ1 χειρίστηκε καλύτερα το θέμα του Τελικού απ'ότι πέρσι. Στο προηγούμενο ΝΤΜ, ξέραμε έως και την σειρά αποχώρησης των επίδοξων μοντέλων. Στο τέλος αποφασίστηκε άρον άρον να γίνει αλλαγή σχεδίων (και...κατάταξης). Φέτος υπήρξε πιο μεγάλος αποπροσανατολισμός σχετικά με την νικήτρια. Παρότι διαφωνούμε σχετικά με την τελική τετράδα, πιστεύουμε ότι οι φετινές είναι κατά πολύ ανώτερες από τις περσινές. Είναι πιο...μοντέλα. Ακόμα και η Ιωάννα (μανούλα!!!) που είναι η πιο κοντή, σε σχέση με τις περσινές θα κάρφωνε με τα δόντια. Βέβαια υποστήκαμε επίδοξες μοντέλες όπως η Λώρα Ανν (Ο σαγόνιας του καρχαρία-Βοήθεια το τρώω το φαί μου), η Κέλλυ (όταν μεγαλώσω θα γίνω Σάσα Μπάστα), η Τζώρτζια (περπατώ σα σίγμα τελικό), η Τζιαν Ανν (εγκό αγκαπάο Ελλάντα, πολλά πουλόβερ πλέκο και πουλάο, χιχιχιχι), η Έμιλυ (ήμαρτον Παναγία μου, ταϊστε το καλέ αυτό), η Έλενα ( τρώω όλο μου το φαί, γι'αυτό και είμαι τροφαντή), εννοείται η θεά του Fail Μαρία ( η τύπισσα που έχει ενσωματωμένη αποκριάτικη μουτσούνα για φάτσα). Αγαπάμε Τζέσικα (άχχχ), Αλίκη (μανούλα), Αγνή (χαριτωμένη αλλά με προσωπικότητα αμοιβάδας), Στεφανία ( καλή αλλά δεν φαίνεται αν δεν κουρευτεί το γκαζόν), Νάνσυ (για πολύ ξύλο - Στάσου μύγδαλα) και βέβαια Ειρήνη (δεν φταίει το μαλλί που φαίνεται μπουζουκόβια, φταίει το ότι ΕΙΝΑΙ μπουζουκόβια). Τελικά the final four δεν είναι άδικα στον τελικό. Ας κερδίσει η καλύτερη Σίντι...

ΟΣΦΠ - ΠΑΟ Σημειώσατε...XXX

Και πάλι άργησα, αλλά πρόκαμα τελικά. Σαν γνήσιος καφροφίλαθλος (όχι όμως οπαδός κανενός από τους μονομάχους), κάθησα να δω το Σάββατο την φετινή "Μάχη των Μαχών". Τζίφος. Fail! Ημαρτον Παναγιά μου. Έχασα δύο ώρες από τον χρόνο μου για να δω τί; Κλωτσοπατινάδα, κοκορομαχίες, γιόμες, συστήματα του τύπου " επάνω τους παλληκάρια και τους φάγαμε" και λοιπές κακοποιήσεις του ποδοσφαίρου. Με πιάνει θλίψη, συγκρίνοντας τον ποιοτικό χρόνο που πέρασα βλέποντας λίγες μέρες πριν το " Άρσεναλ-Μπαρτσελόνα". Κακώς συγκρίνεις τα ανόμοια - έχεις δίκιο αφεντικό αλλά... δεν μπορώ με πνίγει το παράπονο. Φέτος ο Θρήνος έχει καλύτερη ομάδα, έχει παίξει καλύτερα από όλους τους άλλους, αλλά κατάφερε να χάσει το ηθικόν του πράγματος. Τι φοβήθηκαν οι γαύροι, ότι αυτός ο ΠΑΟ (κι έρχομαι) θα τους πάρει το πρωτάθλημα; Με τί προσόντα;  Με χαφ τον Ζιλμπέρτο (πρώην ποδοσφαιριστή που είναι πιο αργός και από τον Οδοντωτό των Καλαβρύτων;), τον Κατσουράνη ( τον πρώτο ποδοσφαιριστή που παίζει με τον δείκτη σαν τον Αρτέμη Μάτσα-αυτός κι αυτός κι αυτός) και τον Σιμάο (ανακάλυψε το greek souvlaki και έχει γίνει σαν την Βέτα Μπετίνη) ; Ή με ακραίους σαν τον Νίνη ( το αιώνιο ταλέντο-Ημαρτον) και τον Γκοβού (χικ); Δεν μιλάω καν για την άμυνα-παιδική χαρά! Αυτή δεν είναι άμυνα, μάντρα μεταχειρισμένων είναι με τόσα Hummer που μαζεύτηκαν. Παρόλαυτά οι Μαρινόγαυροι φοβήθηκαν μπας και γίνει η στραβή και τους παρασύρει ο οίστρος του Σισσέ. Ποτέ δεν υπήρξε περίπτωση που ένας παίκτης, όσο μεγάλος κι αν είναι, δεν μπόρεσε να κερδίσει πρωτάθλημα από μια καλύτερη ομάδα. Το 2004 ο Τζιοβάννι έκανε το πρωτάθλημα της ζωής του, αλλά τελικά το πήραν οι βάζελοι. Γιατί λοιπόν δεν παραδειγματίστηκαν οι γαύροι; Το προχθεσινό ματς βρώμαγε ισοπαλία από χιλιόμετρα μακριά. Και που κερδίσαν με μή καταλογισμό πέναλτι, λάθος ακυρωθέν γκολ και γκολ-οφσάιτ στο 90 φεύγα, τί κατάλαβαν; Οι πραγματικοί γαύροι έχουν σκυμμένα τα κεφάλια σήμερα. Τα καμώματα του Σαββάτου τους στέρησαν την χαρά να πανηγυρίσουν το πρωτάθλημα που είχαν πάρει από τα Χριστούγεννα και μάλιστα αβάδιστα και ξεκούραστα. Ας παραμείνουν όλοι ψύχραιμοι και ας ηρεμήσουν λίγο οι ανεγκέφαλοι στρατοί οπαδών που τρέφονται με τον "Γαύρο", τον "Πρωταθλητή", την "Πράσινη" και το "Derby", γιατί έρχονται το λιγότερο 6 παιχνίδια ακόμα (και βέβαια εννοούμε το μπάσκετ). Τι καταφέρατε λοιπόν κύριοι ανεύθυνοι; Τα συγχαρίκια μας...

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

ΤΣΟΝΤΕΣ vs ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ: το ΚΟΙΝΟ σημείο! και άλλα


Σε μία συζήτηση που είχαμε για τις περίφημες σαπουνόπερες είχαμε κυριολεκτικά μπερδευτεί και ξεραθεί στα γέλια από τους τίτλους τους. Ξεκινήσαμε από τα παλιά καλά σήριαλ, και έπειτα προχωρήσαμε στα πλέον πρόσφατα. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η πλειοψηφία των τίτλων είχε ως κύριο συστατικό το όνομα της πρωταγωνίστριας, το οποίο "αλατοπιπεριζόταν" από ένα προσδιορισμό που σε "έβαζε στο κλίμα"- εκτός κι αν για λόγους σασπένς επέλεγαν τη χρήση του ονόματος... σκέτου σαν καφέ πρωινό λιγουλάκι πικρό! Ιδού και οι αποδείξεις:
  • Μαρία της Γειτονιάς ( γνωστή και ως η Μαρία η παρακατιανή!)
  • Μαριμάρ ( τη θυμάστε τη σειρά; μιλούσαν κανονικά και τα σκυλάκια της πρωταγωνίστριας- ντιπ για ντιπ ηλίθιος αισθανόταν ο τηλεθεατής!!)
  • Εσμεράλδα ( δεν έβλεπε, δεν έβλεπε αλλά τον πιο ωραίο διάλεξε !!)
  • Μιλάγκρος η Ατίθαση ( έχει καταντήσει ελεεινός ο προσδιορισμός πια !!! )
  • Αγαπημένη μου Soledad ( είμαι ψευδός και γουστάρωωω !)
  • Η Μαριάννα της Νύχτας ( θα μπορούσε να είναι και τίτλος τραγουδίστριας σε παρακμιακά μπουζούκια της Εθνικής !)
  • Χουάνα η Παρθένα ( με αντικατάσταση του Ρ από ένα σπερματοζωάριο! Μα πόσο βλαμένη μπορείς να είσαι ώστε να πας στο γυναικολόγο ούσα παρθένα, να σου κάνει ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ κι εσύ να μην υποψιαστείς τίποτα ;;; Αμ ο γιατρός ;! Κοτζάμ γυναικολόγος και δεν κατάλαβε ότι η άλλη ήταν παρθένα !!!! )
  • Κορίνα η Αγριόγατα ( με σήμα το νύχιασμα της γάτας ! ΧΝΙΙΙΙΑΑΑΑΡΡΡΡΡ! )
  • Μαρία 'Αγγελε μου ( με σήμα τα πούπουλα ... )

Άλλα ονόματα δεν θυμάμαι από σειρές. Στη συνέχεια της κουβέντας μας όμως σκεφτήκαμε ότι ο άνθρωπος που βγάζει τα ευφάνταστα και ψιλοκωμικά ονόματα των ισπανόφωνων σειρών μεταφράζοντας όπως του ... έρθει τον ισπανικό τίτλο πρέπει να είναι ο ίδιος με αυτόν που βγάζει τους τίτλους σε τσόντες. Και ιδού μερικοί τίτλοι που επίσης μας προκάλεσαν τον γέλωτα σε σχετική αναζήτησή μας στο διαδίκτυο:

  • Πο..τανικός
  • Οι μικρές ξεσκίστρες
  • Παλούκυ Λουκ και η άγρια στ...ση.
  • Ο Αλί Μπαμπά και οι 40 μαύροι
  • Ο μύθος του ακέφαλου κα..λιάρη
  • γΑμελί
  • Τα μαύρα π..πάρια του έρωτα
  • Γ..μάτε kid
  • O Κόμης Μοντεχ..στο.
  • Χάρι Κ...πότερ.
  • Χίλιες και μία π...πες.
  • Γ..μημένος την 4η Ιουλίου.
  • Ο Χάρι Σπρώχτερ και η Κάμαρα με τους Δο..ητές.
  • Πρώτο τραβέλι πίστα.
  • Πο..στάρ Wars 1: Η αόρατη ψ..λή.
Ο μοχθηρός εγκέφαλος και μέγας εμπνευστής κωμικών τίτλων πρέπει να είναι ένας άνθρωπος και στις δύο περιπτώσεις. Οι τίτλοι αμφότερων των κατηγοριών προκαλούν την ίδια αντίδραση και είναι παρόμοιας ... ιδεολογικής τεχνικής !!

Ευχαριστούμε τον Pink Panther
http://leftauparxoyn.blogspot.com/2011/02/vs-18.html



Και συμπληρώνουμε επίσης τα αλήστου μνήμης:

- Στο τραίνο θα στον σφυρίξω τρεις φορές
- Η κοκκινομ...τσα και οι επτά αράπηδες (όπου οι έγχρωμοι παρτενέρ ήταν 2!!!)
- Τόλμη κι αιμομιξία 3- ο παππούς
- Forrest Hump
- Good Will Humping
....και τέλος το θεϊκό:
Έγια μόλα έγια λέσα, βάλε και τ'αρ...μέσα!!!

ΟΛΕ!!!

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Να ξαναγραφτεί επιτέλους το βιβλίο της ιστορίας!


Αποτέλεσμα εικόνας για επανασταση 1821

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν Κλέφτης – σου άρπαζε το πορτοφόλι χωρίς να το πάρεις χαμπάρι. Το αρβανίτικο όνομά του ήταν Μπιθέγκουρας, που σημαίνει ακριβώς ό,τι και το ελληνικό: χοντρόκωλος. Βέβαια υπάρχει η απορία πώς οι άλλοι γνώριζαν τις διαστάσεις του πισινού του, αφού φορούσε φουστανέλα η οποία – όσο να ’ναι– κρύβει τις ατέλειες. Στο σχολείο, τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν για το όνομά του, ενώ ο ποπός του δεν χωρούσε σε κανένα κάθισμα· αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παρατήσει νωρίς τα γράμματα και να στραφεί στις κλοπές και στα...όπλα, όπου είχε μεγαλύτερο ταλέντο. Ήταν εντελώς στρατόκαυλος και έτρεχε όπου γινόταν πόλεμος για να το παίξει στρατηγός. Έκανε ξανά μόδα την περικεφαλαία –συνδυάζοντάς την υπέροχα με λευκή φουστανέλα– και αναστάτωσε το στιλιστικό ύφος της Επανάστασης του ’21. Οι άλλοι οπλαρχηγοί τον ζήλευαν γιατί ήταν πολύ trendy και τον μπουζούριασαν στο Ναύπλιο αλλά, όταν εμφανίστηκε ο Ιμπραήμ, τον απελευθέρωσαν για να τον πολεμήσει (ενδόμυχα ήλπιζαν πως θα βρισκόταν κάποιος Αιγύπτιος να τον ξεκάνει). Μετά το τέλος της Επανάστασης καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά και ο ίδιος δεν ήθελε να ζήσει αφού δεν υπήρχε πια πόλεμος, οπότε κι ο Όθωνας του έδωσε χάρη για να τον τιμωρήσει.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν γνωστός ως «ο γιος της καλογριάς». Δεν ήταν απόλυτα σίγουρος για το ποιος είναι ο πατέρας του, οπότε κι η μαμά του –για να μην τον πληγώσει– του έλεγε πως προήλθε από άμωμο σύλληψη. Στα οκτώ του χρόνια ορφάνεψε και μεγάλωσε στα ξένα χέρια, που ’ναι μαχαίρια. Ήταν πολύ γενναίος, πολύ μουνάκιας και έβριζε συνέχεια, σαν τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τους ηθοποιούς της ταινίας Η Ψυχή στο Στόμα· αυτός είναι ο λόγος που οι βλάσφημοι οπαδοί του Ολυμπιακού τον αγάπησαν παράφορα και το γήπεδο της ομάδας τους φέρει το όνομά του, με αποτέλεσμα ένα όνομα που ήταν ταυτισμένο μόνο με νίκες επί των Τούρκων να παραπέμπει πια στις τεσσάρες που τρώει ο Ολυμπιακός από τις ευρωπαϊκές ομάδες. Λέγεται πως χτυπήθηκε από φιλικό βόλι και ότι ο ίδιος ήξερε ποιος τον βάρεσε. Είπε «αν γίνω καλά, θα τον χαλάσω εγώ αυτόν που με βάρεσε· εάν ψοφήσω, ε, τότε κλάστε μου τον μπούτζον». Την επομένη πέθανε, αλλά δεν γνωρίζουμε αν τα παλικάρια του ικανοποίησαν την τελευταία του επιθυμία.

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
Το κανονικό όνομά του ήταν Γρηγόριος Δικαίος, αν και είχε βαπτιστεί με το όνομα Γεώργιος. Έκανε καριέρα με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας» – εκείνα τα χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν ρούχα ν’ αλλάξουν, οπότε άλλαζαν συχνά ονόματα για να ανανεώσουν το image τους. Ο Παπαφλέσσας χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης αλλά στη συνέχεια πέταξε τα ράσα και φόρεσε τη φουστανέλα, που τον κολάκευε περισσότερο – γενικά του άρεσαν τα ρούχα σε φαρδιά γραμμή. Ήταν πολύ γενναίος αλλά, αν γνώριζε πως στο μέλλον θα τον υποδυθεί στον κινηματογράφο ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ίσως να είχε φορέσει ξανά τα ράσα και αντί για μάχες να έκανε ευχέλαια. Η Εκκλησία τον έχει περί πολλού και αποτελεί το μόνιμο παράδειγμα της συμβολής της Εκκλησίας στην Επανάσταση, αλλά έχω την εντύπωση πως, αν συναντούσε κάποιους από τους σημερινούς σεπτούς ιεράρχες μας, θα τους κοπανούσε τα κεφάλια στον τοίχο. Λέγεται πως μετά τη μάχη στο Μανιάκι ο Ιμπραήμ φίλησε τον νεκρό Παπαφλέσσα αναγνωρίζοντας τον ηρωισμό του, όμως δεν πρέπει να αποκλείουμε το ενδεχόμενο να το έκανε για να του αρπάξει τον χρυσό σταυρό που φορούσε πριν τον σουφρώσουν οι στρατιώτες του.

ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ
Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ήταν ανιψιός του Κολοκοτρώνη αλλά είχε πιο μικρό ποπό. Κι αυτουνού του άρεσε πολύ ο πόλεμος· αυτό τελικά είναι απόλυτα λογικό, γιατί τα παιδιά εκείνα τα χρόνια δεν είχαν ηλεκτρονικά παιχνίδια και ποδήλατα – πόσα χρόνια να παίζεις κρυφτό χωρίς να το βαρεθείς; Έμεινε στην ιστορία ως «Νικηταράς ο Τουρκοφάγος» γιατί είχε κανιβαλικές διαθέσεις και έτρωγε τους Τούρκους ζωντανούς. Είχε φροντίσει μάλιστα ώστε τα παλικάρια του να είναι όλα χορτοφάγα, για να μην του παίρνουν τους μεζέδες. Άλλαζε συνέχεια φουστανέλες κατά τη διάρκεια της μάχης γιατί ήθελε να είναι πάντα στην πένα. Τα τσαρούχια του ήταν χρυσοποίκιλτα και είχε πάντοτε στη ζώνη του σφιγμένο ένα μικρό αφρικάνικο, ατσάλινο μαχαίρι, όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες. Το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος» μάλλον θα του στοιχίσει τη θέση του στην Ελληνική Ιστορία, γιατί θεωρείται πως τέτοια ονόματα δεν προωθούν την προαιώνια ελληνοτουρκική φιλία. Από δω και πέρα μπορούν κάλλιστα να γράφουν πως τον έλεγαν Τουρκοφάγο γιατί του άρεσε τρελά το ιμάμ μπαϊλντί.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ
Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν μοναχός και η παράδοση αναφέρει πως ένας δερβέναγας θαμπώθηκε από την ομορφιά του, του είπε πως είναι πολύ ωραίο τεκνό και του την έπεσε κανονικά, στα πλαίσια της σύσφιξης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ούτε στο μοναστήρι δε σ’ άφηναν σε ησυχία εκείνα τα χρόνια οι Τούρκοι, οπότε ο Διάκος έβγαλε μια πιστόλα, καθάρισε το δερβέναγα και βγήκε στο κλαρί. Πολέμησε ηρωικά, αλλά οι Τούρκοι τον έκαναν σουβλάκι επειδή δεν ήθελε να αλλαξοπιστήσει. Τον Απρίλιο του 2003 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος κλήθηκε να αποφασίσει αν θα κατατάξει στο αγιολόγιο τον Αθανάσιο Διάκο, και έκρινε πως δεν είχε τα προσόντα να γίνει άγιος, με το σκεπτικό «καλός επαναστάτης αλλά όχι και για άγιος»· ο Διάκος δεν τους κάνει για άγιος, αλλά για τη μούμια του Βησσαρίωνα το συζητούσαν. Το απάνθρωπο τέλος που είχε ο Διάκος δεν προάγει την ελληνοτουρκική φιλία, αλλά αφού είπε «Γιά δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα π’ ανθίζουν τα κλαριά και βγάζ’ η γης χορτάρι», μπορούν να γράφουν στο βιβλίο της Ιστορίας πως του άρεσε πολύ η άνοιξη και πως αυτός ζήτησε από τους Τούρκους να τον σουβλίσουν, μιας και δεν θα έκανε Πάσχα ποτέ πια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν από την Ιθάκη και θαύμαζε τον πολυμήχανο Οδυσσέα. Έφτιαχνε τεράστιους Δούρειους Γάιδαρους, έμπαινε μέσα μαζί με τα παλικάρια του και περίμενε τους Τούρκους να τους μεταφέρουν μέσα στα στρατόπεδά τους. Οι Τούρκοι ήταν τεμπελχανάδες και βαριόντουσαν να κουβαλάνε τους Δούρειους Γάιδαρους, οπότε το κόλπο πήγαινε στράφι. Ο Ανδρούτσος έδινε μεγάλη προσοχή στην εμφάνιση των παλικαριών του και επέμενε να έχουν οι φουστανέλες τους 400 δίπλες (πιέτες) – όσες δηλαδή και τα χρόνια σκλαβιάς. Βέβαια μέχρι να σιδερώσουν τα παλικάρια τις 400 δίπλες, οι Τούρκοι τούς είχαν πάρει και τα σώβρακα. Πάντως έχω μια απορία: αν η φουστανέλα στα 400 χρόνια σκλαβιάς είχε 400 δίπλες, τον πρώτο χρόνο σκλαβιάς τι φορούσαν οι Έλληνες; Παρεό; Το πιο πιθανό είναι πως οι Έλληνες επαναστάτησαν επειδή δε σήκωνε άλλες δίπλες η φουστανέλα.

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ
Η Λασκαρίνα Πινότση ή Μπουμπουλίνα έχασε και τους δυο συζύγους της –κι οι δυο καπεταναίοι– σε ναυμαχίες εναντίον πειρατών. Είχε μια τεράστια περιουσία και αποφάσισε να γίνει καπετάνισσα επειδή βρισκόταν στην κλιμακτήριο και είχε ορμονικές διαταραχές – οι σαπουνόπερες της εποχής την άφηναν παντελώς αδιάφορη. Υποχρέωνε τα παλικάρια της να κυκλοφορούν πάνω στο πλοίο γυμνά και πασαλειμμένα με αντηλιακό, ενώ αυτή καθόταν στη γέφυρα και τα έπαιρνε μάτι. Στη διάρκεια της Επανάστασης βρήκε την ευκαιρία να προξενέψει την κόρη της με το γιο του Κολοκοτρώνη, για να ενωθούν τα δυο τζάκια. Στον κινηματογράφο δεν ευτύχησε μιας και την υποδύθηκε η Ειρήνη Παπά, αλλά στο θέατρο γνώρισε μεγάλη δόξα αφού την ενσάρκωσε η Μιμή Ντενίση.

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ
Η Μαντώ Μαυρογένους ήταν η εκπρόσωπος του φεμινιστικού κινήματος στην Επανάσταση του ’21. Είχε βαρεθεί να πλένει φουστανέλες και να μπαλώνει τσαρούχια, οπότε πήρε ανάποδες κι άρχισε να καίει τα σουτιέν της στο Super Paradise της Μυκόνου, προκαλώντας ξώβυζη τους Τούρκους. Όταν οι Τούρκοι θέλησαν να κλείσουν το Pierro’s, η Μαντώ ξεσήκωσε τους Μυκονιάτες κι άρχισε να τους καταδιώκει με το πρωτοπαλίκαρό της, τον Πέτρο τον Πελεκάνο. Η σκανδαλώδης αλλά και άτυχη ερωτική της περιπέτεια με τον Δημήτριο Υψηλάντη απασχόλησε έντονα τα ταμπλόιντ της εποχής. Στη διαθήκη της ζήτησε να την υποδυθεί στον κινηματογράφο η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, αλλά θα πρέπει τελικά να έμεινε ικανοποιημένη τόσο με την ερμηνεία της Τζένης Καρέζη όσο και με το μακιγιάζ και τα χτενίσματα που αποδίδουν άψογα την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του Ναυπλίου και της Μυκόνου του 1970.

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ
Ο Μάρκος Μπότσαρης γεννήθηκε στο Σούλι και ήταν από τις πιο προοδευτικές μορφές του Αγώνα. Μετά από κάθε μάχη έδινε στα παλικάρια του τριήμερο ρεπό για να πεταχτούν στο Λονδίνο, ώστε να ξεσκάσουν λίγο και να ανανεώσουν την γκαρνταρόμπα τους. Οι απόψεις του για την κοινωνία ήταν πολύ προωθημένες, και στρατολογούσε ομοφυλόφιλους Σουλιώτες επειδή ήξερε πως θα πολεμούσαν με λύσσα στη μάχη για να προστατέψουν το σύντροφό τους. Με αυτή την πολύ έξυπνη κίνηση κατάφερε να εμπλέξει στην Επανάσταση το ισχυρό gay κίνημα της εποχής. Για να αποδείξει την τιμιότητα των προθέσεών του κάλεσε στο Σούλι τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να ευλογήσει το λάβαρο με το ουράνιο τόξο, αλλά αυτός δεν μπορούσε να πάει γιατί εκείνες τις μέρες γινόταν στην Πάτρα το καρναβάλι και δεν ήθελε να χάσει την παρέλαση των αρμάτων και το κάψιμο του Βασιλιά Καρνάβαλου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν Ψαριανός και δεν γνωρίζουμε το πραγματικό του όνομα – αρχικά το ψευδώνυμό του ήταν «Κανάριος», γιατί ήθελε να καταλάβει τις Καναρίους Νήσους. Ήταν μεγάλος μπουρλοτιέρης και απέδειξε για μια ακόμα φορά την περίφημη ναυτοσύνη των Ελλήνων αλλά και την ασχετοσύνη των Τούρκων, που ούτε κολύμπι δεν ήξεραν. Στην πραγματικότητα ήταν πυρομανής και απλώς του άρεσε να βλέπει τα πλοία να καίγονται και τις φλόγες να ξεπηδούν μέσα στη μαύρη νύχτα· διάλεγε νύχτες χωρίς φεγγάρι, ώστε το θέαμα να είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό και να μονοπωλεί τα δελτία ειδήσεων. Του άρεσαν πολύ οι σαγιονάρες και, όταν δεν πολεμούσε, έπαιζε ήσυχα με τα κουβαδάκια του στην παραλία.
Ευχαριστούμε τον Αβόλευτο για την ανάρτηση...

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

X-Factor και ο νικητής της αποτυχίας

Ομολογώ ότι σκεφτόμουν να κάνω την συγκεκριμένη ανάρτηση από την περασμένη Παρασκευή, μόλις ανακοινώθηκε ότι ο Χάρης ο Μοσχάρης πέρασε στον τελικό του X-factor, εις βάρος της Νίκης.
Αν κάνει κάποιος μια μίνι αναδρομή σε όλους τους νικητές των εγχώριων talent (λέμε τώρα) shows, θα καταλάβει τον τίτλο της ανάρτησης. Με φωτεινή εξαίρεση την Καλομοίρα και τον Οικονομόπουλο (για διαφορετικούς λόγους τον καθένα), όλοι οι άλλοι ήταν Παναγιά βόηθα. Τι να πρωτοθυμηθώ... Περικλής (ωχ αμάν), Νότης (όλε), Λεωνίδας (που είναι αυτός;), Λούκας (τρελή επιτυχία), Σταύρος (βρες το νησί...άσε ξέρα ήταν, θα βουλιάξουμε). Τελικά μήπως αξίζει να πηγαίνεις σ'αυτά τα shows και να έρχεσαι δευτερότριτος για να κάνεις κάτι καλό στην καριέρα σου; Θέλετε αποδείξεις; Ξεκινάμε: Ραλλία (ΘΕΑ!), Πετρέλης(not my kind of guy, αλλά ΟΚ), Καραφώτης ( τα λόγια περιτεύουν), 48 Ωρες ( και γ...τα group), ακόμα και τα Κόκκινα Χαλιά έκαναν κάτι περισσότερο από όλους τους νικητές αυτών των talent shows. Αυτό το X-factor είχε να παρουσιάσει ένα σωρό καλύτερες προτάσεις από τον Χάρη-τη χαρά του σουβλατζή. Οι Burning Sticks (απίστευτο group), η Έλενα, η Μαρία (η μικρούλα της Γκάγκα ντε), επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Ο Αλέξανδρος είναι φωνάρα, γνήσια λαϊκή και σε κάνει ν'ανατριχιάζεις. Γι'αυτό του εύχομαι να βγει δεύτερος. Για να κάνει κάτι...Για τη Νίκη δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, είναι ταλεντάρα και πραγματικά της ευχόμαστε all the best (για να καταλάβει και τι της γράφουμε). Ο μόνος λόγος που θα ήθελα να έβλεπα τον Αλέξανδρο νίκητή δεν είναι ο προφανής ( ότι είναι ο καλύτερος φωνητικά κτλ), αλλά επειδή ο Μουρατίδης θα το πάθει το πλάγιο, όχι μόνο λόγω νίκης ( εδώ που τα λέμε τον έχω ικανό να κυκλοφορεί μετά, με το "στέμμα" και στην καθημερινή του ζωή), αλλά επειδή δεν θα ξέρει πως να διαχειριστεί μια τέτοια περίπτωση τραγουδιστή - αν δεν του τον αρπάξουν κάποια άλλα ξεφτέρια. Ήδη προσπάθησε να καταστρέψει την Έλενα, μετατρέποντας την σε Μανιάτισσα μυρολογίστρα και τον Σταύρο, που από ψαγμένο μουσικά παιδί τον έκανε να πει το "Βρες το νησί" - ήμαρτον Παναγία μου. Φοβάμαι να σκεφτώ τι θα του έκανε του Αλέξανδρου. Γι'αυτό ψηφίζω να βγει νικητής ο Χάρης ο Μοσχάρης. Είναι που είναι πιο βαρετός και από replay, δεν θα το καταλάβει κανείς ότι νίκησε. Μόνο η δισκογραφική που θα κλαίει τα λεφτά του συμβολαίου που θα υπογράψει μαζί του και θα τα δει να γίνονται δίπιτα με γύρο απ'όλα...Χεχεχε!!!