Πιστοί και φέτος στο καθιερωμένο ραντεβού μας για το κράξιμο στον διαγωνισμό της Eurovision. Και έχουμε να κράξουμε....Φέτος δεν υπάρχει μεγάλο φαβορί, όπως πέρυσι, γιατί πολύ απλά τα τραγούδια ήταν ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ, ως επί το πλείστον. Κι εξηγούμεθα...
Η Ουκρανία αρχίζει δυναμικά, μ'ένα χαριτωμένο τραγουδάκι και μια ωραία κοπελίτσα που το ερμηνεύει. Βέβαια την ποντικορόδα κανείς δεν κατάλαβε τι την θέλαν, αλλά πάσο. Μετά ήρθε ο Λευκορώσος κάκιστος κλώνος του Ρικ Άστλευ, μ'ένα κλεψιμαίικο Μαρκ Άντονι τραγούδι. Και μετά ξεκινά η κατάρα με τις μπαλάντες, με αρχή το Αζερμπαϊτζάν και μια τύπισσα που έκλαιγε για την θεια της. Η Ισλανδία επαναφέρει την κακογουστιά, εφαρμόζοντας ενδυματολογική επιλογή Κώστα Μπίγαλη στο "Ντίρι-ντίρι", μ'ένα τραγούδι για τα πανηγύρια και τους ZZ Top για backing vocals. Ο Νορβηγός νταλικέρης, με μπαλάντα, μας προβλημάτισε ενώ η Ρουμανία έστειλε το πιο άσχημο ζευγάρι να μας κάνουν τα νεύρα τσατάλια, με τις τσιρίδες τους. Κι εδώ ξεκινάνε τα δύσκολα, γιατί η Αρμενία παρουσιάζει ένα τραγούδι - δυναμίτη, με μοναδικό μειονέκτημα, τον ερμηνευτή που έχει τον ανθρωποδιώκτη. Κι άλλη μπαλάντα, από το Μαυροβούνιο που μας άφησε παγερά αδιάφορους. Και ναι φίλοι μας, τα υγρά μας όνειρα έγιναν πραγματικότητα, από τις Πολωνέζες πορνοστάρ, που πιστεύουν ότι τραγούδησαν. Πάντως, έπεσε πολύ...μπογιάτισμα, με την τύπισσα που...έπηζε το βούτυρο.
Για την Ελλάδα θα μιλήσουμε παρακάτω και φτάνουμε στην ατραξιόν της βραδιάς, την Αυστρία. Ένα τίμιο τραγουδάκι, πολύ Τζεϊμσμποντικό για τα γούστα μας, που το τραγουδούσε η γυναίκα-μούσι. Τώρα τι να πεις; Η Γερμανία έστειλε την Χέλγκα και τις φίλες της τις αγελάδες, μ'ένα τρισάθλιο πράγμα για τραγούδι, ενώ η Σουηδία μας γονάτισε με μια παντελώς αδιάφορη (μαντέψτε) μπαλάντα. BORING...Σκουπιδιών συνέχεια με την Γαλλία και κάτι ακατονόμαστα καραγκιοζάκια. Οι Ρωσίδες δίδυμες ήταν καλές και με ωραία σκηνική παρουσία, αλλά θα πάνε άπατες, λόγω πολιτικής. Κρίμα. Γιουροβιζιονικής κακογουστιάς συνέχεια με την Ιταλία και την κόρη του Καλλιγούλα, με καλούτσικο τραγούδι, που'χε τουλάχιστον τσαγανό. Καλή και η Σλοβενία, με κλασσικό γιουροβιζονικό άσμα και η Φινλανδία με ένα κομμάτι ποτ-πουρί απ'όλη την βρετανική εναλλακτική ροκ σκηνή, κλέβοντας Franz Ferdinand, Arctic Monkeys και Coldplay ταυτόχρονα. Για μας, το καλύτερο τραγούδι (και με διαφορά) είναι της Ισπανίας, με μια τύπισσα αστέρι φοβερό, με ΦΩΝΑΡΑ και άσμα φανταστικό. Και μετά τον παράδεισο, ακολούθησε η Κόλαση, με την Ελβετία και το μάτσο των άσχετων καρικατούρων. Πριν προλάβουμε ν'αρχίσουμε να βρίζουμε, έρχεται η Ουγγαρία, με την καλύτερη θεματολογία σε τραγούδι που έχουμε δει. Μπράβο, μόνο μπράβο. Συνεχίζουμε να βαριόμαστε με την άθλια Μάλτα, τον Ταμτάκο της Δανίας και την βλαχιά της Ολλανδίας, καθώς και μια ακόμα ΒΑΡΕΤΗ μπαλάντα του Σαν Μαρίνο και την κλασσική μαλακία που στέλνει η Αγγλία, τηρώντας την παράδοση που την θέλει μόνιμα τελευταία.
Η ελληνική συμμετοχή θύμιζε τραγούδι πρώην ρωσικής δημοκρατίας (Αρμενία, Μολδαβία κτλ) το 2005, τότε που άρχιζαν ν'ανακαλύπτουν τον πολιτισμό. Μπορεί να φαινόταν uptempo, μπιτάτο και τα ρέστα, αλλά ήταν βασικά αδιάφορο και φαινόταν ψιλοφτηνό. Με μηδενικό promotion και καθόλου, μα καθόλου υποστήριξη, τα παιδιά πήγαν ξεβράκωτοι στ' αγγούρια. Μήπως θα'πρεπε να ξανασκεφτούμε ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ, να κάνουμε ένα διάλειμμα από τον διαγωνισμό; Εκτός αν έχουμε για στόχο να φτάσουμε και να ξεπεράσουμε την Αγγλία σε χλαπάτσες. Φέτος το πετύχαμε πανηγυρικά. Αν, όντως αυτό έχουμε σαν στόχο, τότε είμαστε πολύ κοντά να το πετύχουμε. Μια με το Afrodisiac, τώρα με το Rise Up, είμαστε πια έτοιμοι για ακόμα περισσότερες ροχάλες.
Ετοιμάστε βαλίτσες για Βιέννη και...αφήστε τα γένια σας, είτε είστε αγόρια, είτε είστε ...κορίτσια, γιατί φέτος είναι της μόδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου