Αργήσαμε αλλά πραγματοποιούμε την υπόσχεσή μας. Παραθέτουμε το top ten των δικών μας καλύτερων κιθαριστών όλων των εποχών και με λίγα λόγια το γιατί. Πάμε...
1. Jimmy Hendrix: Τρυπώντας μ'ένα πηρούνι το ηχείο του ενισχυτή του, παρήγαγε αυτόν τον overdrive παραμορφωμένο ήχο, σήμα κατατεθέν του rock του μέλλοντος. Απλά πρώτος...παντού
2. Jimmy Page: Τα κόλπα που έκανε στα σολαρίσματά του δεν παίζονταν. Στη διασκευή του Kashmir, που το μετονόμασαν σε Come with me, ο κιθαρίστας των RATM δεν μπορούσε να παίξει το riff! Άπαιχτος.
3. Eddie van Halen: Ξεκίνησε κοπιάροντας τον Page, αλλά το προχώρησε πολύ παραπέρα. Φοβερά live solo και σκηνική παρουσία.
4. Steve Vai: Απλά θεός. Κιθαρίστας του Zappa, του Lee Roth και παρόλαυτά, με δικό του, μοναδικό στυλ.
5. Joe Satriani: Στην ίδια συνομοταξία με τον Vai, πιο instrumental, αλλά βιρτουόζος με τα όλα του. Δάσκαλος όλων των σύγχρονων αμερικάνων κιθαριστών.
6. Γιάννης Σπάθας: Δεν το περιμένατε αυτό, έτσι; Με ταλέντο που ξεπερνά αυτό τον μίζερο ελλαδικό χώρο και με δουλειές που τις ακούς και δεν πιστεύεις ότι αυτός ο κιθαρίστας είναι Έλληνας. Οι Socrates ήταν απλά ένα μικρό κομμάτι των ικανοτήτων του
7. Randy Rhoads: Έφυγε νωρίς, αλλά η παρουσία του ήταν τόσο έντονη που ο Ozzy του έφτιαξε ένα tribute, που επιβεβαιώνει την μεγάλη του κλάση. Ακούστε το Dee και τα λέμε...
8. Richie Blackmore: Με μεγάλη στρατιά αντιγραφέων (χαρακτηριστικότερος ο Y.Malmsteen), με μοναδικό medieval στυλ και στιγμές μεγαλείου, όχι μόνο στους Purple, αλλά ακόμα και στους Blackmore's Knight.
9. John Petrucci: Όταν μιλάς για τους Dream Theater, μιλάς για σπάνιους βιρτουόζους των οργάνων τους, με τον Petrucci για κιθαρίστα. Respect!!!
10. John Frusciante: Χαρακτήρισε την χρυσή εποχή των Peppers με τον ήχο του και όταν αποχώρησε (την πρώτη φορά) έλειψε πολύ. Χαρακτηριστικό μεγάλου παίκτη...
Αυτή είναι η γνώμη μας. Βέβαια, όσοι rock fans υπάρχουν, άλλες τόσες λίστες θα έχουν. Όσοι θέλετε να σχολιάσετε ή να προσθέσετε, feel free to do so...
1. Jimmy Hendrix: Τρυπώντας μ'ένα πηρούνι το ηχείο του ενισχυτή του, παρήγαγε αυτόν τον overdrive παραμορφωμένο ήχο, σήμα κατατεθέν του rock του μέλλοντος. Απλά πρώτος...παντού
2. Jimmy Page: Τα κόλπα που έκανε στα σολαρίσματά του δεν παίζονταν. Στη διασκευή του Kashmir, που το μετονόμασαν σε Come with me, ο κιθαρίστας των RATM δεν μπορούσε να παίξει το riff! Άπαιχτος.
3. Eddie van Halen: Ξεκίνησε κοπιάροντας τον Page, αλλά το προχώρησε πολύ παραπέρα. Φοβερά live solo και σκηνική παρουσία.
4. Steve Vai: Απλά θεός. Κιθαρίστας του Zappa, του Lee Roth και παρόλαυτά, με δικό του, μοναδικό στυλ.
5. Joe Satriani: Στην ίδια συνομοταξία με τον Vai, πιο instrumental, αλλά βιρτουόζος με τα όλα του. Δάσκαλος όλων των σύγχρονων αμερικάνων κιθαριστών.
6. Γιάννης Σπάθας: Δεν το περιμένατε αυτό, έτσι; Με ταλέντο που ξεπερνά αυτό τον μίζερο ελλαδικό χώρο και με δουλειές που τις ακούς και δεν πιστεύεις ότι αυτός ο κιθαρίστας είναι Έλληνας. Οι Socrates ήταν απλά ένα μικρό κομμάτι των ικανοτήτων του
7. Randy Rhoads: Έφυγε νωρίς, αλλά η παρουσία του ήταν τόσο έντονη που ο Ozzy του έφτιαξε ένα tribute, που επιβεβαιώνει την μεγάλη του κλάση. Ακούστε το Dee και τα λέμε...
8. Richie Blackmore: Με μεγάλη στρατιά αντιγραφέων (χαρακτηριστικότερος ο Y.Malmsteen), με μοναδικό medieval στυλ και στιγμές μεγαλείου, όχι μόνο στους Purple, αλλά ακόμα και στους Blackmore's Knight.
9. John Petrucci: Όταν μιλάς για τους Dream Theater, μιλάς για σπάνιους βιρτουόζους των οργάνων τους, με τον Petrucci για κιθαρίστα. Respect!!!
10. John Frusciante: Χαρακτήρισε την χρυσή εποχή των Peppers με τον ήχο του και όταν αποχώρησε (την πρώτη φορά) έλειψε πολύ. Χαρακτηριστικό μεγάλου παίκτη...
Αυτή είναι η γνώμη μας. Βέβαια, όσοι rock fans υπάρχουν, άλλες τόσες λίστες θα έχουν. Όσοι θέλετε να σχολιάσετε ή να προσθέσετε, feel free to do so...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου