Social Icons

twitterfacebook

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Αν πετύχει η μαλακία, τύφλα να' χει η Λία Βίσση

Καθημερινά παρατηρώ γύρω μου να επαναλαμβάνονται σε φρενήρεις (ή έχουμε επίπεδο ή όχι!) ρυθμούς οι ίδιες απαράλλαχτες μαλακίες οι οποίες, με το πέρασμα των χρόνων και την ανάλογη εξειδίκευση, ανάγονται σε καριέρα με αποτέλεσμα οι περισσότεροι από' μας να είμαστε μόλις δύο μαθήματα πριν το Μαλακορεά! Αποφάσισα λοιπόν αγαπητέ φίλε, να μοιραστώ μαζί σου την εκπαιδευτική μου δραστηριότητα, παραθέτοντας αντίστροφα το Top 7 των μαλακιών της καθημερινότητάς μας οπότε πάρε το ντέφι κι έλα στο κέφι, μη μου χαλάς τα γούστα (.....φέρτε να πιω να ξημερωθώ κλπ.).

Μαλακία Νο 7: Χτυπάς πόρτα τουαλέτας σε χώρο εργασίας-καφετέρια-whatever κι ενώ από μέσα ακούς τον χέστη-κατουρητή να σου φωνάζει "Άλλος" εσύ επιμένεις να γυρνάς το πόμολο ντε και καλά να μπουκάρεις μέσα για να δεις τον κώλο του.
Αρχιμαλακία: Θεωρείς ότι ακριβώς τη στιγμή που κατουριέσαι, καμία λεκάνη δεν μπορεί να σου αντισταθεί οπότε δεν χτυπάς καν τη πόρτα αντιθέτως μπουκάρεις για να πετύχεις τον άλλον με το βρακί στη γάμπα λέγοντας απ' έξω σου δήθεν ευγενικά "Ωχ με συγχωρείτε" και από μέσα σου "Καλά ο μαλάκας δεν μπορούσε να φωνάξει "Άλλος";"

Μαλακία Νο 6: Σε παίρνει ο κολλητός σου τηλέφωνο στο γραφείο και παριστάνοντας ότι είσαι χαλαρός, πιάνεις ψιλοκουβέντα. Μόλις δύο λεπτά μετά θυμάσαι τα πάντα όπως "Μαρία το fax το έστειλες;" ή "Στέλιο την επιταγή της Παπαδοπούλου μην ξεχάσεις να μου φέρεις" ακόμη και "Χαχαχαχα Γιάννη" απευθυνόμενος στο συνάδελφο, ενώ παράλληλα μιλάς στο κολλητό ο οποίος ανά δέκα δευτερόλεπτα σε ακούει να (τον) δουλεύεις κανονικά .
Αρχιμαλακία: Σε παίρνει ο κολλητός σου τηλέφωνο στο γραφείο και με το "Καλημέρα" του λες "Μισό λεπτό" και τον βάζεις σε αναμονή ν' ακούει όλη την όπερα της Βιέννης ώστε τριάντα λεπτά αργότερα, να τον βγάλεις απ’ την αναμονή για να του πεις πως τελικά δεν μπορείς να του μιλήσεις (αν ήμουν ο κολλητός σου, θα σ' έβριζα!).

Μαλακία Νο 5: Η γυναίκα σου -με την οποία έχετε να το κάνετε κανα τρίμηνο-κοιμάται στη κρεβατοκάμαρα κι εσύ βλέπεις τσόντα στον υπολογιστή. Ξαφνικά εκείνη σηκώνεται (τάχα μου) να πιει νερό, ανοίγει τη πόρτα και τη στιγμή που ακούς το "κρακ" πατάς minimize στη σελίδα πιστεύοντας πως -όπως η μαλακία- έτσι τυφλώνει κι η αγαμία!
Αρχιμαλακία: Η γυναίκα σου -με την οποία έχετε να το κάνετε κανα τρίμηνο-κοιμάται στη κρεβατοκάμαρα κι εσύ βλέπεις τσόντα στον υπολογιστή. Ξαφνικά εκείνη σηκώνεται (τάχα μου) να πιει νερό, ανοίγει τη πόρτα αλλά δεν ακούς το "κρακ" οπότε σε πιάνει να την παίζεις κι αν κρίνεις απ’ το ύφος της, παρακαλάς η μαλακία να σε είχε αφήσει τυφλό και όχι κουφό (το μόνο που θα σε "έσωζε" θα ήταν να έβλεπες τσόντα με gay, όσο να' ναι με την ομοφυλοφιλία είμαστε πιο συμπονετικές!).

Μαλακία Νο 4: Μετά από ένα εξαντλητικό 12ωρο στη δουλειά, στην οποία αποτελείς ανώτατο στέλεχος, βρίσκεσαι στην άνεση του αυτοκινήτου σου με τη κουστουμιά, τη γραβατιά και το high tech cd player που κάνει παρεμβολές στους -χωρίς αναστολές- ήχους από ρέψιμο και κλάσιμο. Σ' αυτό το σημείο και εντελώς απροσδόκητα, το δάχτυλό σου πλησιάζει στο πρόσωπό σου...πλησιάζει...πλησιάζει και ρίχνοντας καθετή, βυθίζεται στο ρουθούνι σου και με μανία προσπαθεί να ψαρέψει ότι μαζεύτηκε εκεί μέσα σ' αυτό το 12ωρο, με το δάχτυλο να φτάνει μέχρι ιγμόρειο. Το δε πάθος σου είναι τέτοιο που ότι βγάζεις, το κάνεις και μπιλίτσες.
Αρχιμαλακία: Τη στιγμή που παίζεις Treasure Madness με τη μύτη σου, στο διπλανό σταματημένο αυτοκίνητο κάθεται σούπερ-ουάου γκόμενα οπότε, σε αντίθεση με τη ρινική σου κοιλότητα, η βουβονική μένει με τη μπιλίτσα στο χέρι (ή για πιο σκληροπυρηνικούς, στο στόμα.....μπλιαχ!).

Μαλακία Νο 3: Μετά από ένα εξαντλητικό 12ωρο στη δουλειά, στην οποία αποτελείς ανώτατο στέλεχος, βρίσκεσαι στην άνεση του αυτοκινήτου σου με τη κουστουμιά, τη γραβατιά και το high tech cd player καθώς τσακίζεις ένα burger με διπλό τυρί. Τη στιγμή που πλησιάζει Πακιστανός να σου καθαρίσει το τζάμι, εσύ με μια μηχανική κίνηση αμηχανίας, κρύβεις το burger επειδή κατά βάθος ντρέπεσαι να σε βλέπει ο νηστικός να τρως. Μόλις ο Πακιστανός ακουμπήσει τη μαλαστούπα στο τζάμι σου, έξαλλος του βρίζεις ότι έχει και δεν έχει (Αλλάχ, Κοράνι, πλαστικούς ανεμόμυλους, αναπτήρες γκουμούτσες κλπ.) και βάζοντας πρώτη συνεχίζεις το δρομολόγιό σου και το burger από εκεί που το είχες αφήσει, με τη συνείδησή σου ήσυχη ότι δεν προκάλεσες τη λαική οργή της κατώτερης αστικής τάξης.
Αρχιμαλακία: Κατεβαίνεις να πλακώσεις τον Πακιστανό στα χαστούκια με τα ζουμιά να τρέχουν στα σαγόνια και έτερος Πακιστανός βρίσκει ευκαιρία και σου αρπάζει το burger.

Μαλακία Νο 2: Μετά από ένα εξαντλητικό 8ωρο στη δουλειά πας να πάρεις το αυτοκίνητό σου, στο παρμπρίζ του οποίου, βρίσκεις διαφημιστικό φυλλάδιο πιτσαρίας. Δεν το πετάς, αντιθέτως μπαίνεις στο αμάξι σου και φεύγεις. Την επόμενη μέρα δίπλα στο φυλλάδιο πίτσας, βρίσκεις έτερο διαφημιστικό που σου υπόσχεται εισόδημα 30.000 ευρώ την εβδομάδα ή 15.000 ευρώ την ημέρα, δουλεύοντας (τον κόσμο) από το σπίτι. Δεν το πετάς, αντιθέτως μπαίνεις στο αμάξι σου και φεύγεις. Τη μεθεπόμενη μέρα δίπλα στα δύο διαφημιστικά, βρίσκεις τρίτο αυτή τη φορά από φροντιστήριο για να πάρεις δίπλωμα Σουαχίλι σε ένα μήνα. Δεν το πετάς, αντιθέτως μπαίνεις στο αμάξι σου και φεύγεις. Να μην στα πολυλογώ, στο τέλος του μήνα και συνεχίζοντας με αυτούς τους ρυθμούς, το αμάξι σου θυμίζει χιλιο-αφισοκολλημένο μαντρότοιχο κάτω απ’ τη γέφυρα Ροσινιόλ με τις άκρες των πόστερ να τις παίρνει ο αέρας και με συνθήματα τύπου «Κεριά στο μανουάλι για τον Τζάκσον τον Μιχάλη» ή το πιο σύνηθες «Η βία δεν είναι λύση, η Λία όμως είναι Βίσση»!
Αρχιμαλακία: Πιάνει βροχή και το παρμπρίζ σου γίνεται πολτός από κωλόχαρτο για κατασκευή ελέφαντα-πρες παπιέ!

and the winner is................

Μαλακία Νο1: Η συγκεκριμένη είναι φρέσκια , σχεδόν σπαρταράει, κι έρχεται από τα βάθη των τηλεπικοινωνιών και του Γκράχαμ Μπελ (που ανάθεμα την ώρα που ανακάλυψε το τηλέφωνο) με τη μορφή ατάκας «Τυχαίο; Δεν νομίζω!». Επειδή ένας σαλεμένος στραβούλιακας Μαθηματικός φέρεται να λύνει εξισώσεις μεταξύ πίτσας, ταξίμετρου και μάνικας ξεστομίζοντας την επίμαχη φράση με φωνή-μανταλάκι στη μύτη, το ‘χουν πάρει όλοι οι καθυστερημένοι σε σημείο να νοσταλγώ τον Gummy Bear ακόμη και τα παλιά καλά κλισέ τύπου «Δεν υπάρχει» ή «Δεν την παλεύω». Όποιον ξανακούσω να λέει αυτή την πανάθλια φράση, ορκίζομαι ότι 11.888 μπουκέτα που θα του παλέψω στη μάπα, θα είναι λίγα.
Αρχιμαλακία: Τη στιγμή που ετοιμάζομαι να σου παλέψω 11.888 μπουκέτα, μου λες πως η βία δεν είναι λύση αλλά......δεν νομίζω (γκντουπ!).

http://magissa-kirki.blogspot.com/2010/06/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου