Social Icons

twitterfacebook

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Εργασιακή βία - Και τί θέλουν να μας πουν;

Πολλές φορές γυρνάν οι ίδιες και οι ίδιες σκέψεις από το μυαλό μας και δεν ξέρουμε το λόγο. Έχουμε μεγαλώσει και γαλουχηθεί με το φόβο...του φόβου. Φοβόμαστε τί θα γίνουμε αν δεν περάσουμε στο Πανεπιστήμιο, αν δεν πιάσουμε δουλειά, αν δεν πάρουμε " ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας", αν δεν αποπληρώσουμε τα δάνεια που πήραμε γι'αυτό το κεραμίδι και τα λοιπά που πάνε πακέτο, κ.ο.κ. Μεγαλύτερος φόβος είναι να μην χάσουμε την κακοπληρωμένη "δουλίτσα" μας, γιατί μετά...τί;
Πάνω σε αυτόν ακριβώς τον φόβο, πατάνε όλοι οι σύγχρονοι Εφιάλτες, όλα αυτά τα ανθρωπάκια, που δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα στην μίζερη ασήμαντη ζωούλα τους, που το μόνο τους επίτευγμα είναι να χώσουν την κεφάλα τους κάπου και μετά, σαν γυμνοσάλιαγκες, ν'αρχίσουν να "ανεβαίνουν" έρποντας και γλύφωντας. Είναι πολύ της μόδας οι απολύσεις. Σε πολλές περιπτώσεις είναι αναπόφευκτες, λόγω πραγματικών προβλημάτων και χρεωκοπιών. Σε ακόμα περισσότερες περιπτώσεις, γίνεται ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Τί εννοώ μ'αυτό; Ο κάθε κομπλεξικός, λόγω της θέσης που κατέχει, ασκεί κάθε είδους ψυχολογική βία στον οποιοδήποτε και κυρίως σ'αυτούς που του'χουν μπει στο μάτι για τον Α ή Β ασήμαντο λόγο (είτε επειδή κάποιος είναι καλύτερος στη δουλεία του, είτε επειδή κάποιος άκουσε ένα καλό λόγο - πράγμα ανεπίτρεπτο μιας και όλα τα μπράβο πρέπει να τα πέρνουν οι γυμνοσάλιαγκες κ.ο.κ). Εσύ που δεν ανήκεις στην κατηγορία "ρουφιάνος-Αρτέμης Μάτσας" τί κάνεις;
Αλήθεια έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο κοστολογείται η εργασία (και όχι δουλεία) που παρέχεις; Γιατί όχι; Μήπως γιατί σε έκαναν να πιστεύεις ότι δεν είναι σημαντική και άρα θεωρείσαι αναλώσιμος; Για σκέψου, τί ζημιά μπορείς να κάνεις, αν ξαφνικά σταματήσεις να παράγεις; Δεν μιλάω για απεργία, μιας και την έννοια της και την δύναμή της φρόντισαν όλοι οι κολλαούζοι της εξουσίας, να την εκμηδενίσουν. Μιλάω για πραγματική ζημιά. Παράδειγμα: είσαι κάποιος που απλά εκδίδει τιμολόγια. Αν σταματήσεις εσύ ή ακόμα χειρότερα αν αποφασίσεις να κάνεις ζημιά, πόσο μεγάλη ζημιά θα κάνεις; Μπορείς απλά να τους κλείσεις έως και φυλακή. Άρα ποιός έχει την πραγματική δύναμη; Αυτό το γνωρίζουν οι σοβαροί εργοδότες, γι'αυτό το λόγο τα καλά στελέχη ακριβοπληρώνονται και οδηγούν την κάθε εταιρεία μπροστά. Τι προκοπή μπορεί να δει κάποιος ο οποίος κακομεταχειρίζεται και διώχνει τα καλύτερα στελέχη του; Κι όμως...κάποιες εταιρείες έχουν φτάσει στο σημείο, ν'απολαμβάνουν να βασανίζουν "τ'ανθρωπάκια". Οι διευθυντάδες να γελάνε με την αγωνία των υπαλλήλων για το μέλλον και να υποδαυλίζουν αυτή την αβεβαιότητα, με σκοπό- τί άλλο- την επίτευξη του Στόχου. Δεν λένε όμως πουθενά ότι, για την επίτευξη των στόχων, οι ίδιοι θα καρπωθούν τα bonus, βεβαίως βεβαίως, ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ, από τις πλάτες των κακομοίρηδων, που στην στραβή είναι οι πρώτοι που την πληρώνουν. Με τί κουράγιο λοιπόν να παράξεις έργο για κάποιον που δεν σε σέβεται; Για ποιό λόγο; Για να σε πούνε και...λαλάκα; Να ξέρεις, η ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και ο τελευταίος τροχός της αμάξης, είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορείς να φανταστείς. Αυτοί όμως το ξέρουν. Και το φοβούνται. Και η ιστορία έχει δείξει ότι αυτοί που σέβονταν την εργασία του άλλου, είναι αυτοί που τελικά επεβίωσαν και διακρίθηκαν.
Δεν θ'αφήσω κανένα λακέ, κανένα υπάνθρωπο, κανένα άχρηστο, να μου μειώσει την αξία μου και να μου χαλάει το υπόλοιπο της ημέρας μου. Είμαι ελεύθερος άνθρωπος και έχω ζωή και μετά την δουλεία, την οποία θέλω και θα την χαρώ στο έπακρο. Δεν μπαίνω στην διαδικασία εκφοβισμού και απαξίωσης που θέλουν να με βάλουν. Είμαι απαραίτητος, γιατί σέβομαι την δουλειά που κάνω και αποδίδω πολύ καλά σε ότι και να κάνω. Απ'όπου και αν πέρασα, έχω παράξει αξία. Και θα συνεχίσω να το κάνω. Αν σκέφτονταν όλοι έτσι, δεν θεωρώ ότι θα είχαμε φαινόμενα εκφοβισμού ή εργασιακού στρες, στην ένταση που υπάρχουν τώρα. Αρνούμαι να δεχθώ αυτό που θέλουν να με κάνουν να πιστέψω...Άσε λοιπόν τ'ανθρωπάκια να κυνηγάνε την ουρά τους και να πιστεύουν ότι είναι πονηροί. Εσύ ετοιμάσου, έρχονται τα καλύτερα...ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου