Τέλος εποχής

Τέλος Εποχής...Όλοι έτσι λένε για το περιπλανώμενο φάντασμα της άλλοτε κραταιάς Ισπανίας. Πως και κατάντησε έτσι η εν ενεργεία Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή Πρωταθλήτρια; Για να ρίξουμε μια ψύχραιμη ματιά...

Κατ'αρχήν κανείς δεν μπορεί ν'αμφισβητήσει την ποιότητα αυτής της ομάδας. Αυτό που έχει πετύχει, δύο σερί Ευρωπαϊκά και ένα Μουντιάλ στο ενδιάμεσο, δεν ξέρω πότε και αν θα το πετύχει άλλη ομάδα. Αλλά οι Ισπανοί κατέβηκαν μπουχτισμένοι. Χωρίς κίνητρο, κουρασμένοι και χωρίς βοήθεια απ'τον μπάρμπα Βινθέντε. Μια ομάδα, περιφερόμενο τσίρκο για χάρη των χορηγών, χωρίς προετοιμασία και με βασικούς παίκτες να έχουν παίξει πάνω από 60 ματς στη σαιζόν. Αλλά, ως εδώ με τις δικαιολογίες...

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η ισπανική ενδεκάδα πρέπει να ξεκινά ντε και καλά με τον Κασίγιας, κινούμενο κίνδυνο για τα δικά του τα καρέ και ασταθή σε βαθμό παρεξήγησης, και να καταλήγει στον Ντιέγκο Κόστα, τον κλαρινογαμπρό που έχει τόση σχέση με το ποδόσφαιρο, όση και ο Φάνης Γκέκας. Τι τσουρουκάς ρε παιδί μου είναι αυτός; Στην Ατλέτικο καθάριζε ο Κόκε, το τουρκάκι και πίσω ο θεός ο Μιράντα και τον κάνανε παίκτη. Ποιον; Τον άμπαλο! Τον μόνο Ισπανό (ή Βραζιλιάνο-ακόμα χειρότερα δηλαδή) που κάνει κοντρόλ με το καλάμι! Φάνης Γκέκας οεοεοε! Είναι τόσο άσχετος με το άθλημα που μας κάνει να θεωρούμε το παλτό Τόρρες σαν υπερπαίκτη. Καλά, για τον Κασίγιας δεν έχουμε να πούμε τίποτε άλλο παρά το ότι δικαιώθηκε ο Μουρίνιο που τον είχε να ζεσταίνει τον πάγκο. Όλα έχουν κι ένα όριο και αν ο εγωισμός του πορτιέρο δεν του επιτρέπει να δει ξεκάθαρα την αλήθεια, ότι δηλαδή καλύτερα να το κλείσει το μαγαζί, τότε χέζε μέσα Πολυχρόνη. Πάντως αυτά τα αποτελέσματα είναι και το τέλος του εκνευριστικού τσούκου τσούκου μπόλ, που έπαιζε η Ισπανία. Άντε γιατί πολύ μας τά'πρηξε λέμε...

Ο ταβερνιάρης Ντελ Μπόσκε δεν μπόρεσε να συνεφέρει την ομάδα, ούτε στο ελάχιστο. Και πως άλλωστε; Ο Τσάβι στα 34 του, ο Ινιέστα σκασμένος, ο Σίλβα ακόμα στο Μάντσεστερ κι ο Τσάβι Αλόνσο ο γνωστός τσουρουκάς πολυτελείας, τι καλύτερο μπορούσε να δείξει; Στο θέμα του ηθικού πάντως, φέρει τεράστια ευθύνη. Δεν, δεν, δεν...τίποτα δεν τους έβγαινε και τόσο αγχώνονταν. Τα αποτελέσματα; Επτά τεμάχια στο κεφάλι και έχουμε και συνέχεια...Γιατί αυτή η ομάδα είναι σε τέτοια κατάσταση που είναι ικανή να τ'αρπάξει και από την αξιόμαχη Αυστραλία, που έπαιξε στα ίσια τους ιπτάμενους Ολλανδούς.

Πάντως το ίδιο σκηνικό είχε γίνει και το 2002, με θύμα την τότε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή πρωταθλήτρια, την Γαλλία, που αποχαιρέτησε με τρεις ήττες σε τρία ματς. Αν παίζετε Στοίχημα λοιπόν, για δείτε την απόδοση της Αυστραλίας...ρε μπας και...